Только не я - Та сторона

Это - то самое чувство драмы,

Чтобы шагать по краю, равновесия мало.

И когда тебе надо не верить в любовь и стоять прямо -

Ты теряешь контроль и начинаешь падать.

Напои память, она мне соль и дым, - и я ей,

Только не стой камнем.

Это - твоя слабость, это - твоя временная тюрьма,

И нужно знать, что срок назначает она.

И о чем они дышат, эти влюбленные мерзкие.

Они реально живут, что ли, песнями про любовь?

И не с кем негодовать и делить этот бред.

Резким поворотом ухожу в кювет.

Местные новости расскажут про обиды.

Про слишком разных существ одного вида.

Про высокую скорость и на ней разбитых.

И любовь навстречу эффектом рапида.

Только не я снова.

Я ведь и так сломан!

Ты же знаешь, как это было в самый последний раз.

Только не дай повод опять предавать гордость.

Только не со мной!

Только не сейчас...

Вся это босанова – беспонтовая постанова.

И все по новой, так хреново.

Опять в кайф втыкать по чьим-то томам.

Железная броня снова стала картоном.

Быть готовым для всех стать подонком.

Лишь бы только знать, что она довольна.

И ты прежний, беззаботный, свободный,

Не упавший под ноги - кажешься уродом.

Зато теперь другой, в тебе любовь,

В тебе огонь, но он не греет, а сжигает скорее.

Только не сейчас!

Только не со мной!

Стой!

Больше не стоит стучать в эти двери.

Опять для целого мира потерян.

Опять не могу дышать в этой атмосфере.

Снова закружило голову, как карусели -

Мысли рассеянные собираю еле-еле.

Только не я снова.

Я ведь и так сломан!

Ты же знаешь, как это было в самый последний раз.

Только не дай повод опять предавать гордость.

Только не со мной!

Только не сейчас...

А, если бы я собирал фотоальбом

В котором были те, кто был когда-то, "до..."

И методично вклеивал одну за другой,

Пронумеровано, без подписей и ярлыков.

Не знаю, сколько бы листов понадобилось вовсе.

В ч/б и сепии, удачные и не в фокусе.

Пожелтевшие, в углах с оранжевыми датами -

Такие разные, но такие одинаковые.

Не менявшие меня ничуть.

Фото ради фото – это бред и чушь, я так не хочу!

Меняются фоны, партнерши, не помню, как звали,

Но итог один – горизонт завален.

Только не я опять под объективом.

Чересчур цинично, слишком противно.

И я порву это на две равносильные доли.

А ты останешься лишь фотографией, не более!

Только не я снова.

Я ведь и так сломан!

Ты же знаешь, как это было в самый последний раз.

Только не дай повод опять предавать гордость.

Только не со мной!

Только не сейчас...

Только не я снова.

Я ведь и так сломан!

Ты же знаешь, как это было в самый последний раз.

Только не дай повод опять предавать гордость.

Только не со мной!

Только не сейчас...

Бұл драмалық сезім

Шетімен жүру үшін тепе-теңдік жеткіліксіз.

Махаббатқа сенбеу және тік тұру қажет болғанда -

Сіз бақылауды жоғалтып, құлай бастайсыз.

Жадқа сусын беріңіз, ол маған тұз және түтін береді, мен оны оған беремін,

Тек тас сияқты тұрмаңыз.

Бұл сіздің әлсіздігіңіз, бұл сіздің уақытша түрмеңіз

Сіз оның мерзімін белгілейтінін білуіңіз керек.

Ал олар не дем алса, бұл ғашықтар арамза.

Олар шынымен өмір сүре ме, әлде махаббат туралы әндер ме?

Ал бұл сандыраққа ренжіп, бөлісетін ешкім жоқ.

Мен күрт шұңқырға айналамын.

Жергілікті жаңалықтар наразылықтар туралы айтатын болады.

Бір түрдегі тым әртүрлі тіршілік иелері туралы.

Жоғары жылдамдық және ондағы бұзылғандар туралы.

Және жылдам әсерге деген сүйіспеншілік.

Тек қайтадан мен емес.

Мен қатты сындым!

Соңғы рет қалай болғанын білесіз.

Тек мақтанышымды тағы да сатып кетуге себеп берме.

Тек менімен емес!

Тек қазір емес...

Мұның бәрі боссанова – стихиялы емес қаулы.

Және бәрі қайтадан, өте нашар.

Тағы да, біреудің томдарына жабысу үшін шуылда.

Темір сауыт қайтадан картонға айналды.

Әркім ақымақ болуға дайын болыңыз.

Тек оның бақытты екенін білу үшін.

Ал сен бірдей, алаңсыз, еркінсің,

Аяғыңыздың астына түспеу - сіз ақымақ сияқтысыз.

Бірақ қазір бәрі басқа, сенде махаббат бар,

Сізде от бар, бірақ ол жылымайды, керісінше жанады.

Тек қазір емес!

Тек менімен емес!

Тоқта!

Енді ол есіктерді қағуға болмайды.

Тағы да, бүкіл әлемді жоғалтты.

Тағы да мен бұл атмосферада дем ала алмаймын.

Тағы да басы айналып, карусель сияқты -

Шашылған ойларды әрең жинаймын.

Тек қайтадан мен емес.

Мен қатты сындым!

Соңғы рет қалай болғанын білесіз.

Тек мақтанышымды тағы да сатып кетуге себеп берме.

Тек менімен емес!

Тек қазір емес...

Ал мен фотоальбом жинасам

Онда бір кездері «бұрын ...» болғандар болды.

Әдістемелік түрде бірінен соң бірі жабыстырылады,

Нөмірленген, қолтаңбасыз және жапсырмасыз.

Мен қанша парақ қажет болатынын білмеймін.

ақ/б және сепияда, сәтті және фокусталмаған.

Сарғайған, бұрыштарында қызғылт сары құрма бар -

Әртүрлі, бірақ бірдей.

Мені мүлде өзгертпеді.

Фотосуретке арналған фото - бос сөз және бос сөз, мен мұны қаламаймын!

Фондар өзгерді, серіктестер, есімдері есімде жоқ,

Бірақ нәтиже бірдей - көкжиек қоқыс.

Тек мен қайтадан объективтің астында емеспін.

Тым ақымақ, тым жиіркенішті.

Мен оны екі тең бөлікке бөлемін.

Ал сіз тек фотосурет болып қаласыз, басқа ештеңе жоқ!

Тек қайтадан мен емес.

Мен қатты сындым!

Соңғы рет қалай болғанын білесіз.

Тек мақтанышымды тағы да сатып кетуге себеп берме.

Тек менімен емес!

Тек қазір емес...

Тек қайтадан мен емес.

Мен қатты сындым!

Соңғы рет қалай болғанын білесіз.

Тек мақтанышымды тағы да сатып кетуге себеп берме.

Тек менімен емес!

Тек қазір емес...