Тебя нет - Та сторона

Розы живут дольше, когда не колят руки.

Тебя нет в метро.

Я всё проверил, каждый угол.

Тысячу раз проезжал по этому кругу,

Ловил твой запах, ощущал твои губы.

Кричу: «Выйди на свет, выйди прямо сейчас!»

В полиции смеются, в больницах молчат.

Пересчитая по крупицам пески всех пустынь,

Пусть в твоём телефоне снова пойдут гудки

Тихие или хоть какие…

Имя короткое нежно кинуть в спину

И увидеть, как ты обернёшься в ответ…

Я искать не устану, я тебя не покину!

Я про тебя спрашивал у всех знакомых,

Все молчат, все, как один!

Чёртов сговор!

Родители твои давно сменили адрес.

Что я сделал такого?!

Простите!

Я каюсь!

Припев:

Я найти тебя смогу, непременно,

Наверно, села зарядка у телефона.

Мне без тебя невозможно, ты знай это!

Третье лето тебя нет дома…

Я найти тебя смогу, непременно,

Наверно, села зарядка у телефона.

Мне без тебя невозможно, ты знай это!

Третье лето тебя нет дома…

Любимый цвет — жёлтый.

Шрам на безымянном.

Если сок — то вишня, если чай — то мятный.

Панически боишься змей.

Имеешь

(едва ли кто-то заметит) на шее родимые пятна.

Скрытна, из-за чего приходится

Прочёсывать эти дворы снова,

И не нарыть снова ни одного знака,

Ни одного слова.

Слова…

Кто вам подал повод думать, что я брошу

Поиски легко и скоро?

А?

Цитируешь Полозкову.

И во весь голос мимо нот поёшь Носкова.

И через боль улыбаешься в «Скорой»,

Не признаёшь диагноз, ведь врач — шарлатан и сволочь.

И резко в полночь решаешь уйти,

Но я слишком хорошо тебя знал, чтобы не найти.

Припев:

Я найти тебя смогу, непременно,

Наверно, села зарядка у телефона.

Мне без тебя невозможно, ты знай это!

Третье лето тебя нет дома…

Я найти тебя смогу, непременно,

Наверно, села зарядка у телефона.

Мне без тебя невозможно, ты знай это!

Третье лето тебя нет дома…

Я же сказал, найду.

И вот, я тут —

Среди пустого кинозала, на заднем ряду.

В том самом бреду, прямо до дрожи.

Он давно уже закрыт, после — заброшен.

Всё же скажешь, может, чего ради

Ты пряталась всё это время?

Я чуть не спятил…

Кстати!

Молчишь… Ну, и ладно…

Ты сейчас со мною рядом, а это — главное.

Знал наверняка — где-то ты должна быть!

Не переставал искать, ворошил память.

Смотри, вот оно — то самое фото,

Обработано дурацким фильтром в свете теракота.

Тут ещё тень падает как-то странно,

Как будто за твоей спиной притаился ангел…

Этот чёртов день я помню явно,

А дальше, жизнь уже не моя — не было тебя в ней…

Припев:

Я найти тебя смогу, непременно,

Наверно, села зарядка у телефона.

Мне без тебя невозможно, ты знай это!

Третье лето тебя нет дома…

Я найти тебя смогу, непременно,

Наверно, села зарядка у телефона.

Мне без тебя невозможно, ты знай это!

Третье лето тебя нет дома…

Раушан гүлдер қол шаншылмаған кезде ұзақ өмір сүреді.

Сіз метрода емессіз.

Мен бәрін, әр бұрышты тексердім.

Бұл шеңберді мың рет мін

Хош иісіңді сездім, ерніңді сездім.

«Жарыққа шық, дәл қазір шық!» деп айқайлаймын.

Полиция күледі, ауруханалар үнсіз.

Барлық шөлдердің құмдарын бірте-бірте санап,

Телефоныңыз қайтадан сигнал берсін

Тыныш немесе бәрібір...

Артқы жағына қысқа атауды ақырын лақтырыңыз

Ал жауап ретінде қалай бұрылғаныңызды қараңыз...

Іздеуден жалықпаймын, сені тастамаймын!

Мен сен туралы барлық достарымнан сұрадым,

Барлығы үнсіз, бәрі бір адамдай!

Қарғыс атқыр сөз байласу!

Сіздің ата-анаңыз баяғыда мекен-жайын өзгерткен.

Мен не істедім?!

Кешіріңіз!

Мен өкінемін!

Хор:

Мен сені таба аламын, бәрібір,

Телефонның заряды таусылған шығар.

Сенсіз мен үшін мүмкін емес, сен оны білесің!

Үшінші жазда сіз үйде емессіз ...

Мен сені таба аламын, бәрібір,

Телефонның заряды таусылған шығар.

Сенсіз мен үшін мүмкін емес, сен оны білесің!

Үшінші жазда сіз үйде емессіз ...

Сүйікті түсі сары.

Аты жоқ тыртық.

Шырын болса - онда шие, шай болса - жалбыз.

Сіз жыландардан қатты қорқасыз.

Сенде бар ма

(ешкім байқамайды) мойындағы туу белгілері.

Құпия, сондықтан

Бұл аулаларды қайтадан тараңыз

Қайтадан бір белгіні қазба,

Бір сөз емес.

Сөздер…

Мені тастаймын деп ойлауыңа кім себепші болды

Оңай және тез іздейді ме?

БІРАҚ?

Полозковадан үзінді келтіреді.

Дауысыңыздың жоғарғы жағында нотадан өтіп, Носковты ән айтасыз.

Жедел жәрдемде ауырсыну арқылы сіз күлесіз,

Сіз диагнозды мойындамайсыз, өйткені дәрігер шарлатан және бейбақ.

Сіз түн ортасында кенеттен кетуге шешім қабылдадыңыз,

Бірақ мен сені таппау үшін жақсы білдім.

Хор:

Мен сені таба аламын, бәрібір,

Телефонның заряды таусылған шығар.

Сенсіз мен үшін мүмкін емес, сен оны білесің!

Үшінші жазда сіз үйде емессіз ...

Мен сені таба аламын, бәрібір,

Телефонның заряды таусылған шығар.

Сенсіз мен үшін мүмкін емес, сен оны білесің!

Үшінші жазда сіз үйде емессіз ...

Мен оны табамын дедім.

Ал мен міне -

Бос кинотеатрдың ортасында, артқы қатарда.

Өте делирийде, дірілдегенге дейін.

Ол бұрыннан жабылған, кейін - тастанды.

Сонда да, не үшін шығар дейсіз

Осы уақыт бойы жасырып жүрсіз бе?

Мен жынды болып кете жаздадым...

Айтпақшы!

Үндемейсің... Жарайды...

Сіз қазір менімен біргесіз, бұл ең бастысы.

Мен анық білдім - сіз бір жерде болуыңыз керек!

Қарауын тоқтатқан жоқ, жадын оятты.

Міне, дәл сол фото,

Терракотаның жарығында ақымақ сүзгімен өңделеді.

Біртүрлі түсіп жатқан көлеңке де бар,

Артыңда періште тығылғандай...

Мен бұл қарғыс күні анық есімде

Содан кейін өмір менікі емес - сіз оның ішінде болмадыңыз ...

Хор:

Мен сені таба аламын, бәрібір,

Телефонның заряды таусылған шығар.

Сенсіз мен үшін мүмкін емес, сен оны білесің!

Үшінші жазда сіз үйде емессіз ...

Мен сені таба аламын, бәрібір,

Телефонның заряды таусылған шығар.

Сенсіз мен үшін мүмкін емес, сен оны білесің!

Үшінші жазда сіз үйде емессіз ...