Морские звёзды - Светлана Копылова

Любил один философ размышлять,

Гуляя в предрассветный час у моря,

О смысле жизни, радости и горе,

О том, зачем нам жить и умирать.

Однажды ночью был большой прилив —

На пляже он хозяйничал без меры —

Но наступил отлив, и вдруг весь берег

Усыпан стал плеядой звёзд морских.

И звёзды, оказавшись без воды,

Под солнцем обречённо высыхали,

Прощаясь с жизнью, горестно вздыхали

И ждали неминуемой беды.

Философ думал: так и наша жизнь

В одно мгновенье может оборваться.

Наверное, не стоит и пытаться

Разгадывать по звёздам высший смысл.

Философ ойлауды жақсы көретін

Теңіз жағасында таңғы сағат серуендеу,

Өмірдің мәні, қуаныш пен қайғы туралы,

Неліктен біз өмір сүріп, өлуіміз керек екендігі туралы.

Бір түнде үлкен су тасқыны болды

Жағажайда ол шарасыз қонақ етті -

Бірақ толқын келді, кенеттен бүкіл жағалау

Шашыратылған теңіз жұлдыздарының галактикасына айналды.

Ал жұлдыздар сусыз,

Күн астында құрғады,

Өмірмен қоштасып, мұңайып күрсінді

Және олар болмай қоймайтын апатты күтті.

Философ: біздің өміріміз де солай деп ойлады

Ол бір сәтте бұзылуы мүмкін.

Бәлкім, тырысуға тұрарлық емес

Ең жоғарғы мағынаны жұлдыздар арқылы шешіңіз.