Заблудшая овечка - Светлана Копылова

1. Я — заблудшая овечка

В мире пламенных страстей,

Я — фитиль коптящей свечки

Средь сияющих свечей,

Я сама себе не рада,

Я живу совсем не так,

И средь розового сада

Я — нескошенный сорняк.

2. Я — исчадие порока,

Я — творительница зла,

И зарыт в земле глубоко

Мой единственный талант,

Но сквозь звёздные отверстья

Проникает дивный свет,

И душа уже не верит,

Что на небе жизни нет.

3. Пусть расхожими путями

Я идти обречена,

В поединках со страстями

Вновь и вновь побеждена,

Пусть в паденьях беспрестанных

Я карабкаюсь наверх,

И порой никак не встать мне —

Так тяжёл бывает грех…

1. Мен адасқан қоймын

Жалынды құмарлық әлемінде,

Мен түтіндеген шырақтың фитигімін

Жарқыраған шамдар арасында

Мен өзіме риза емеспін

Мен бұлай өмір сүрмеймін

Ал раушан бақшасының ортасында

Мен кесілмеген арамшөппін.

2. Мен жамандықтың қаскөймін,

Мен зұлымдықты жаратушымын

Және терең жерге көмілген

Менің жалғыз талантым

Бірақ жұлдызды тесіктер арқылы

Таңғажайып сәуле енеді

Ал жан енді сенбейді

Аспанда өмір жоқ.

3. Кәдімгі жолдар болсын

Мен баруға мәжбүрмін

Құштарлықпен дуэльде

Қайта-қайта жеңілді

Үздіксіз құлдырауға рұқсат етіңіз

Мен өрмелеп жатырмын

Кейде мен тұра алмаймын -

Күнә өте ауыр...