Karmageddon (The Suffering Silence) - Skyclad

Awake at the souls midnight, I seek that I may find

An amicable separation from this state of mind

My sins so unoriginal they cannot be forgiven

This overwhelming sense of doubt from me all hope has driven

Ships at night we pass each other by one stormy crossing

Now in dry-dock solitude we reminisce

And wait for trade winds that will guide us

'cross the ocean that divides us

Pray that time and tide unite us not one moment too late

With all my coins cast in your fountain I have wished on falling stars

Remembered times together when the minutes seemed like ours

The strangest things can happen on the way to paradise

Where the grass is always greener on the other side of life

Forever held in this dilemma I see no escape

When misery awaits me down whichever path I take

No prima-donnas are allowed in this menage-a-trois

So will someone please accept us for the naive fools we are

Caught between the Devil and the deep blue sea

I’m not waving — I am drowning, someone rescue me

Life’s tides drag me always deeper down (I'm sinking fast)

The question is no longer whether I will die

But how long will I last

I scream out to the brooding stormclouds heavy with despair

Yet know they hold no answers, there’s no silver hiding there

Destiny has turned the key and locked the gates of heaven

But Kismet is the combination to my Karmageddon

Contemplation on my isolation

Immolation by my desolation

I spiral down the cortex vortex

Though to live this live I shan’t be forced

I’ll break my vow of silence

Race towards the holocaust

Absence makes the heart grow fonder

Where the heart lies, there is home

But I am lost and have no shelter

Nothing I can call my own

This soul consumed by inside outrage never had a choice

An anger cloaked, choked into silence, seeks an estranged voice

To excommunicate my conscience, reprieve the condemned

And summon courage to admit that all good things must end

The end

Түн ортасында оянған жандар, Мен іздеймін таба аламын

Бұл көңіл күйден тату бөлу

Менің күнәларым                                                 күнәлар  кешірілмейді

Бұл басым  күмән  сезімі  бар үмітімді оятты

Түнде кемелер бір-бірімізден дауылды өткелден өтеміз

Қазір құрғақ доктың жалғыздығын еске түсіреміз

Және бізді бағыттайтын пассат желдерін күтіңіз

бізді бөлетін мұхитты кесіп өту

Сол уақытта дұға етіңіз және толқын бізді бір сәтке кешіктірмей біріктіреді

Субұрқағыңызға құйылған барлық тиындарымды жұлдыздарға тілегенмін.

Минуттар біздікі сияқты болып көрінген кездер есте қалды

Жұмаққа барар жолда ең оғаш нәрселер болуы мүмкін

Өмірдің екінші жағындағы шөп әрқашан жасыл

Мен бұл дилеммада мәңгі қалдым

Қай жолмен жүрсем де, мені қасірет күтіп тұрғанда

Бұл троиста ешқандай примадоннаға  рұқсат етілмейді

Біреу бізді аңғал ақымақ деп қабылдай ма?

Ібіліс пен көк теңіздің арасында қалып қойды

Мен толмаймын - мен суға батып бара жатырмын, біреу мені құтқарады

Өмірдің толқындары мені әрқашан тереңірек түсіреді (мен тез батып бара жатырмын)

Сұрақ енді, мен өлетінім жоқ

Бірақ мен қашанға дейін шыдаймын

Үмітсіздікке толы дауылды бұлттарға айқайлаймын

Олар жауап бермейтіндерін біліңіз, ол жерде күміс жасырынбайды

Тағдыр кілтті айналдырып, аспан қақпасын құлыптады

Бірақ Қисмет - бұл менің Кармагеддонымның қосындысы

Менің оқшаулануымды ойлау

Менің қаңырап қалуым   өрткенде

Мен қыртысты құйынды спиральмен төмен түсіремін

Бұл өмір сүруге                             мәж|р                                                             |

Мен үндемеу туралы антымды бұзамын

Холокостқа қарай жарыс

Жоқтық жүректі мейірімге бөлейді

Жүрек жатқан жерде үй бар

Бірақ мен адасып қалдым, баспана жоқ

Мен өзімдікі деп айта алатын ештеңе жоқ

Ішкі ашу-ызаға ұшыраған бұл жанның таңдауы болған жоқ

Үнсіздікке тұншыққан ашу басып жатқан дауысты іздейді

Менің ар-ұжданымды жүргізу үшін, сотталғандарды мерзімінен бұрын босатыңыз

Барлық жақсы нәрселер аяқталуы керек екенін мойындау үшін батылдықты шақырыңыз

Соңы