Helheimur - Skálmöld

Brakar í jöklum og beinin eru köld

Blásvart myrkrið öskrar því að nú er komið kvöld

Gjallarbrú trónir og minnir á sinn mátt

Það eru menn þarna úti sem ekkert geta átt

Fordæmdir ýlfra og festa enga ró

Fingurnir sem eitt sinn bærðust, núna þaktir snjó

Meinað að sofa er myrkrið kæfir þá

Það eru menn þarna úti sem aldrei birtu sjá

Í Hel

Hér sefur enginn vel

Í Hel

Drottningin horfir er dæmdir missa vit

Dagurinn er horfinn og með barnið mitt ég sit

Tárin þau frjósa er mænir hún á mig

Það eru menn þarna úti sem vilja taka þig

Í Hel

Hér sefur enginn vel

Í Hel

Í Hel

Hér sefur enginn vel

Lífið víst þráir ljós og yl

Liggja þar smáir, kaldir

Horfa þeir bláir Heljar til

Hér sofa náir kaldir

Hér sofa náir kaldir!

Í Hel!

Мұздықтар мен сүйектердегі жарықтар суық

Көк-қара түнек енді кеш болды деп айғайлайды

Джьяларбрю билік етеді және оның күшін еске салады

Ештеңеге ие бола алмайтын адамдар бар

Қасқырларды соттады және тыным таппаңыз

Бір кезде тасыған саусақтар, енді қар басқан

Ұйықтауға тыйым салынған қараңғылық оларды тұншықтырады

Ол жерде жарықты ешқашан көрмейтін адамдар бар

Хелде

Мұнда ешкім жақсы ұйықтамайды

Хелде

Патшайым төрешілердің есінен танып жатқанын бақылайды

Күн өтті, мен баламмен отырмын

Ол мені сүйген кезде көз жасы қатып қалады

Сені алып кеткісі келетіндер бар

Хелде

Мұнда ешкім жақсы ұйықтамайды

Хелде

Хелде

Мұнда ешкім жақсы ұйықтамайды

Өмір, әрине, жарық пен жылуды қалайды

Ол жерде кішкентай, суық

Олар көк тозаққа қарайды

Мұнда суыққа жақын ұйықтайды

Мұнда суық ұйықтаңыз!

Тозақта!