The Roses Bleed At Night - Siebenbürgen

Stars brightly shrouded

In dark silver light

Abandoned by the tyrants

That rests in vicious death

This precious womb

With glimpsing lips, enthrones

As shadows cast their splendid dreams

And arose

With perfect beauty

Death rises with grace

Unveiling her tomb

Seductive and cold

Painted in colors

Of the painful night

Sacrificed

And eternally forgotten

In search for thee

I placed my soul, in gratitude

Gazing into the mirror black

When all life faded away

Sacred ones, no longer stalking

Though the dark night allured

The ritual sins, blessed to be

An everlasting Eden

«As blood red roses

Withered on thy grave

And flesh beheaded thy pain

Thou glowed

With immortal anger warm

And the hatred of the undead…»

Possessing the glory, that lies below

Her own cunting garden of delight

Tears whipped white from eternity

Scarlet serenades, mourns and grieves

Stars brightly shrouded

In dark silver light

Abandoned by the tyrants

That rests in vicious death

This precious womb

With glimpsing lips, enthrones

As shadows cast their splendid dreams

And arose

With perfect beauty, death rises with grace

Unveiling her tomb, seductive and cold

Painted in colors of the painful night

Sacrificed, and eternally forgotten

«As blood red roses

Withered on thy grave

And flesh beheaded thy pain

Thou glowed with immortal anger warm

And the hatred of the undead…»

Жұлдыздар жарқырайды

Күңгірт күміс жарықта

Тирандар  тастап кеткен

Бұл зұлым өлімде жатыр

Бұл қымбат жатыр

Жалт-жұлт еткен еріндерімен, таққа отырғандармен

Көлеңкелер өздерінің тамаша армандарын шашқанда

Және тұрды

Керемет сұлулықпен

Өлім рақыммен көтеріледі

Оның қабірін ашу

Еліктіргіш және суық

Түстерге боялған

Азапты түннен

Құрбандыққа шалынған

Және мәңгілік ұмытылады

Сізді іздеуде

Шүкіршілікке жанымды  қойдым

Қара айнаға қарап

Бүкіл тіршілік жойылған кезде

Қасиеттілер, енді аңдымайды

Қараңғы түн еліктірсе де

Рәсімдік күнәлар

Мәңгілік Едем

«Қызыл раушан гүлдері сияқты

Сенің қабіріңде қурап қалды

Сенің ауыртпалығыңның басын ет кесті

Сен жарқырдың

Өлмейтін ашумен жылы

Ал өлілердің өшпенділігі…»

Даңққа ие болу, төменде жатыр

Оның жеке ләззат бағы

Мәңгіліктен аққан жас

Алқызыл серенадалар, жоқтаулар мен мұңдар

Жұлдыздар жарқырайды

Күңгірт күміс жарықта

Тирандар  тастап кеткен

Бұл зұлым өлімде жатыр

Бұл қымбат жатыр

Жалт-жұлт еткен еріндерімен, таққа отырғандармен

Көлеңкелер өздерінің тамаша армандарын шашқанда

Және тұрды

Мінсіз сұлулықпен өлім рақымымен көтеріледі

Оның қабірін ашу, еліктіргіш және суық

Азапты түннің түстерімен боялған

Құрбан болып, мәңгілік ұмытылады

«Қызыл раушан гүлдері сияқты

Сенің қабіріңде қурап қалды

Сенің ауыртпалығыңның басын ет кесті

Өлмейтін қаһармен жарқырадың

Ал өлілердің өшпенділігі…»