Nattskracken - Siebenbürgen

Märklig tycks mig nattens tid

Då dunkla skuggor finner liv

Jag skönjer en gestalt bredvid

Mig själv, men har den liv?

I okristlig timma

Allsköns ting jag ser

Den mörkaste av skuggor

Med eld i blick sig sänker ner

En namnlös fasa krälar sakta

Mot mig, den tycks mig betrakta

Lamslår mig, dess ögon brinner

Stumt, mitt skrik i natten svinner…

Nu nattens fasa krupit in

I själ jag ej kan kalla min

Den härskar över håg och sinn

Dess själ var en gång min…

Så i nattens timmar

Blir jag som förbytt

Tills min gäst mig lämnar

Och nattens mörker åter flytt

Stel av skräck då natten stundar

Inför fasans makt jag blundar

Men, min vilja kuvad flyr

Fasan åter sinnet styr…

Ej längre skönjs i mörkret liv

Ty fasan dväljes inuti

En själ vars tid för mänskligt liv

För alltid tycks förbi

Vid morgonbräckning fasan flyr

Mitt sinne åter renas

Men då solen i västan går ned

Skall de tu åter förenas…

Маған түннің мезгілі біртүрлі болып көрінеді

Сонда қараңғы көлеңкелер өмірді табады

Мен оның жанынан фигураны көріп тұрмын

Өзім, бірақ оның өмірі бар ма?

Христиандық емес уақытта

Мен көретін барлық нәрселер

Көлеңкелердің ең қараңғысы

Көзінде от бар ол батып кетеді

Аты жоқ сұмдық ақырын келе жатыр

Маған қарайтын сияқты

Мені шал етеді, көздері күйдіреді

Мылқау, түндегі айқайым сөнеді...

Енді түннің сұмдығы енді

Мен өзімдікі деп айта алмаймын

Ол ақыл мен сананы басқарады

Оның жаны бір кездері менікі еді...

Сонымен түнгі сағаттарда

Мен өзгеремін бе?

Қонағым мені тастап кеткенше

Ал түн қараңғылығы тағы да қашты

Түн түскен кездегі қорқыныштың қаттылығы

Сұмдық күшінің алдында мен көзімді жұмамын

Бірақ, менің еркім қашып құтылды

Сұмдық қайтадан ақылды басқарады ...

Өмір енді қараңғыда көрінбейді

Өйткені сұмдық іште тұрады

Адам өміріне уақыт бөлген жан

Мәңгілік өтетін сияқты

Таңертең құсып қырғауыл қашады

Менің санам қайтадан тазартылды

Бірақ содан кейін батыстағы күн батады

Екеуі қайта қосыла ма...