Безумец - Сергей Маврин

Я видел сон, как там надо мной небо слилось с водою.

Осколки дней опять собрались вдруг в зеркала.

Слетали вниз все маски с лица наедине с собою,

Добро и зло смотрели в упор сквозь грани стекла.

Безумец!

По-прежнему один

Среди тех же самых картин,

За ними смеялась и пела

Душа в созвездии руин.

И вот во мне и жалость, и злость, стремленья и лень смешались,

Любовь и спесь, сомненья и ложь, жестокость и свет.

И мне в лицо из глади зеркал мои двойники смеялись,

А я искал в знакомых глазах верный ответ.

Безумец!

По-прежнему один

Среди тех же самых картин,

За ними смеялась и пела

Душа в созвездии руин.

Всяк свою судьбу слагает сам, -

Завещали нам Ева и Адам,

Все дороги, к свету или в бездну

Каждый выбирает сам.

Каждый молится своим богам

Вопреки словам, мыслям и делам,

Но кончаются пути земные,

Будет плата по счетам.

След, что оставил ты здесь,

Он - песчинка в пустыне безмолвия.

Каждый сам себе рисует линию судьбы,

По ней ушла душа твоя.

Будет новый рассвет.

Будет ночь, не чернее, чем прежняя.

Новый день придёт, хоть старый будет в нём сюжет,

За ним ушла душа твоя.

Безумец!

По-прежнему один

Среди тех же самых картин,

За ними смеялась и пела

Душа в созвездии руин.

Мен үстімдегі аспанның сумен қалай қосылғанын армандадым.

Күндердің үзінділері кенет қайтадан айнаға жиналды.

Бетперделердің бәрі жалғыз өзімен бірге ұшты,

Жақсылық пен жамандық әйнектің шетінен анық көрінді.

Жынды!

Әлі жалғыз

Бірдей суреттер арасында

Артында күліп, ән айтты

Қираған шоқжұлдыздағы жан.

Менде аяушылық пен ашу, ұмтылыс пен жалқаулық араласты,

Махаббат пен менмендік, күмән мен өтірік, қатыгездік пен жарықтық.

Менің қосарларым айна бетінен күлді,

Ал мен дұрыс жауапты іздеп таныс көздерге қарап отырдым.

Жынды!

Әлі жалғыз

Бірдей суреттер арасында

Артында күліп, ән айтты

Қираған шоқжұлдыздағы жан.

Әркім өз тағдырын өзі жасайды, -

Бізге Хауа мен Адам өсиет еткен,

Барлық жолдар, жарыққа немесе тұңғиыққа

Әркім өзі таңдайды.

Әркім өз құдайларына дұға етеді

Сөзге, ойға, істерге қарамастан,

Бірақ жердің жолдары аяқталады,

Төлемдер болады.

Мұнда қалдырған ізіңіз

Тыныштық шөліндегі құм түйірі.

Әркім өзіне тағдырдың сызығын салады,

Сенің жаның одан өтті.

Жаңа таң болады.

Алдыңғы түннен қара түн болады.

Жаңа күн келер, ескі әңгіме болса да,

Сенің жаның оның артынан кетті.

Жынды!

Әлі жалғыз

Бірдей суреттер арасында

Артында күліп, ән айтты

Қираған шоқжұлдыздағы жан.