Salutando un amico che va via - Riccardo Fogli

Come semi che il fiore lascia portare via dal vento

si divide ora per sempre il nostro cammino, amico mio.

E' la vita che muove e guida coi suoi fili i fatti

mentre il tempo ti cambia il viso e la mente lascia stanca

senza memoria,

senza pi?

storia.

E dove il verde monte chiude

a settentrione con maest?

i sobborghi

ed acque come d’alba chiare

scorrono incontro alle mura d’oriente:

?

il luogo dove dirci addio

e salutarsi

e voltarsi

e andare via.

Verso nuove strade mi muovo, e regioni nuove e voci

scorder?

il tuo nome di certo e le tue parole, amico mio.

Come il pianto, come la neve e le rocce, i figli e i campi

tutto passa e tutto si lascia portare via, amico

senza sapere,

senza capire.

E dove il verde monte chiude

a settentrione con maest?

i sobborghi

ed acque come d’alba chiare

scorrono incontro alle mura d’oriente

?

il luogo dove dirci addio

e salutarsi

e voltarsi

e andare via.

Гүлді желмен алып кетуге мүмкіндік беретін тұқымдар сияқты

енді біздің жолымыз мәңгілікке бөлінді, досым.

Өзінің жіптерімен фактілерді қозғалысқа келтіріп, бағыт-бағдар беретін өмір

уақыт сіздің бет-әлпетіңізді өзгертіп, санаңыз сізді шаршатады

жады жоқ,

пи жоқ па?

Тарих.

Ал жасыл тау жабылатын жер

ұлылықпен солтүстік?

қала маңы

және мөлдір таң сулары

шығыс қабырғаларға қарай ағады:

?

қоштасатын жер

және бір-бірімен амандасады

және бұрылыңыз

және кет.

Мен жаңа жолдарға, жаңа аймақтар мен дауыстарға қарай жылжып келемін

скордер?

сенің атың да, сөзің де, досым.

Жылаудай, қар мен тастай, балалар мен даладай

бәрі өтіп кетеді, бәрі тасиды, досым

білмей,

түсінбестен.

Ал жасыл тау жабылатын жер

ұлылықпен солтүстік?

қала маңы

және мөлдір таң сулары

шығыс қабырғаларға қарай ағады

?

қоштасатын жер

және бір-бірімен амандасады

және бұрылыңыз

және кет.