Zopiclone - Pierre Lapointe

Premier constat, je ne comprends pas

D’où me vient cette faiblesse

À bien y voir, je ne peux pas croire

Cet outrage à ma noblesse

J’ai gobé un par un mes aveux de défaite

La pression du cœur qui vous monte à la tête

Les yeux fermés, je t’ai vu m’aspirer

Amour sorcier, je ne t’aime plus

Tu n’es qu’une ombre disparue

Amour fatal, je ne sens plus

Cette ère de promesses

Car les insomnies nous arrachent du cœur

Ce sourire que dessinent nos paupières à l’heure

De prendre une pause j’ai augmenté la dose

Et par milliers de larmes j’avale

Dans mon sang fragile le métal

Jaillissant du doux Gardénal

De ma tempête

De ma tempête

De ma tempête

De bleu mon monde se tache sous mes yeux

Je ne sais pas ce que le contrat

Qui nous lie tout deux me laisse

Je garde espoir que par un beau soir

Je retrouve ma jeunesse

J’ai gobé un par un mes aveux de défaite

Faisant de mon lit une triste fête

Les yeux fanés

Je t’ai vu m’achever

Passion sorcière, je ne t’aime plus

Assoiffé, d’ton poison j’ai bu

Passion de peur je suis pris dans ta forteresse

Car les insomnies connaissent bien la valeur

Des trésors qui dorment dans les jardins des heures

Comme une rose

Ses épines indisposent

Et par milliers de larmes j’avale

Dans mon sang fragile le métal

Jaillissant du doux Gardénal

De ma tempête

De ma tempête

De ma tempête

Ouh, ouh, ouh

De bleu mon monde se tache sous mes yeux

Бірінші байқау, мен түсінбеймін

Бұл әлсіздік қайдан шыққан?

Жақсы көрінеді, мен сене алар емеспін

Бұл менің асылдығымды қорлау

Жеңілгенімді бірінен соң бірін жұтып қойдым

Сіздің басыңызға түсетін жүректің қысымы

Көздер жұмылды, мені сорғаныңды көрдім

Сиқыршы махаббат, мен сені енді сүймеймін

Сіз жай ғана жоғалып кеткен көлеңкесіз

Өлім махаббат, мен енді сезінбеймін

Бұл уәде дәуірі

Өйткені ұйқысыздық бізді жүректен жұлып алады

Біздің қабақтарымыз уақытында тартатын бұл күлкі

Үзіліс үшін мен дозаны арттырдым

Ал мен мыңдаған көз жасымен жұтамын

Менің нәзік қанымда металл

Тәтті Гарденалдан шыққан

Менің дауылымнан

Менің дауылымнан

Менің дауылымнан

Көк менің әлемім көз алдымда дақ

Келісімшарт қандай екенін білмеймін

Бұл екеумізді де байланыстырады, мені қалдырады

Мен бір жақсы кешке үміттенемін

Мен жастық шағымды табамын

Жеңілгенімді бірінен соң бірін жұтып қойдым

Төсегімді қайғылы кешке айналдыру

Өңілген көздер

Мен сенің мені аяқтағаныңды көрдім

Бақсы құмарлық, мен сені енді сүймеймін

Шөлдеп, сенің уыңнан іштім

Қорқыныш құмарлық Мен сіздің қамалыңызда ұсталдым

Себебі ұйқысыздықтың қадірін жақсы біледі

Сағаттардың бақтарында ұйықтайтын қазыналар

раушан сияқты

Оның тікенегі ауыр

Ал мен мыңдаған көз жасымен жұтамын

Менің нәзік қанымда металл

Тәтті Гарденалдан шыққан

Менің дауылымнан

Менің дауылымнан

Менің дауылымнан

Ой, ой, ой

Көк менің әлемім көз алдымда дақ