Moaning On Earth - Penumbra

His tears are running in the fire

Whose flames are burning his eyes

He’s running on some dusty waves

Believing He can’t reach the sea

Lost in silent Height invaded

With a steaming mist and

By the wind, swept away

Sad ephemeral creature

Moaning on earth

His sight gets lost on those immensities

Do you hear the echo of my terrified voice?

Do you hear the echo lost and despaired?

Do you hear the sea screaming its distress?

Do you hear the sea facing my sadness?

His consciousness suddenly realizing

After the peak, the end of humankind, for ever

Never more tremble faced

With devils disguised in traitor angels

Moving me away of my body sliding on the floor

With my wings ripped by these mortal feeling

Ho I hear some bells ring

In the distance, is it the time of my destiny?

Phantasmagoric monsters in a crazy dance fascinate me

Enchanting me, I’ve buried my dreams in this oblivion field

Оның көз жасы отта ағып жатыр

Кімнің жалыны оның көзін күйдіреді

Ол шаңды толқындарда жүгіреді

Оның теңізге жете алмайтынына сену

Үнсіз жоғалған Биіктік басып алды

Буы тұманмен және

Жел ұшып кетті

Қайғылы уақытша тіршілік иесі

Жерде ыңырсып

Оның көру мүмкіндігі сол шексіздіктерден айырылып қалады

Менің қорқынышты дауысымның жаңғырығын естіп тұрсың ба?

Жоғалған және үмітсіз жаңғырықты естисіз бе?

Теңіздің қиналғанын естіп тұрсыз ба?

Менің мұңымды                                                                 |

Оның санасы кенеттен түсінеді

Шыңнан кейін, адамзаттың ақыры, мәңгілік

Ешқашан дірілдеп бетпе-бет келді

Сатқын періштелер киінген шайтандармен

Мені          денем             еден                     |

Осы өлім сезімінен қанаттарым жыртылды

Қоңыраулардың шырылдағанын естідім

Алыста, менің тағдырымның уақыты болды ма?

Жынды бидегі фантасмагориялық құбыжықтар мені таң қалдырады

Мені сиқырлай отырып, мен өз армандарымды осы ұмытылмас далаға көмдім