Кошки - Павел Воля

Тихо…

Тихо я войду в твой дом.

Мы посидим с тобой вдвоём.

Это будет поздний вечер.

В темноте тобой я буду не замечен.

Мои шаги тебе еле слышны.

Я прижался в углу у стены.

Я смотрю, как ты стоишь у окна;

А ты думаешь, что ты здесь одна.

Ведь я, я, как кошка.

Я смотрю, как ты стоишь у окошка.

Я, я, как кошка;

я пришёл, я получу своё,

Мне бы только подождать немножко.

Тихо, как тихо ты дышишь,

Но моего дыхания ты не слышишь.

В этой комнате я не один,

В этой комнате дышат сотни мужчин.

Ты закрыла окно, ты стремишься в кровать,

Но этой ночью тебе не удастся поспать.

Мы пробудем в комнате, пока здесь темно.

Но нас утром не будет, мы выйдем в окно.

Ведь мы, мы как кошки.

Смотрим,

Как ты стоишь и смотришь в окошко.

Мы, мы, как кошки.

Мы пришли, и мы своё получим,

Нам бы только подождать немножко.

Ты проснёшься, пойдёшь в туалет,

А вернёшься — а нас уже нет.

Приоткрыто окно, незашторенный тюль,

И за этим окном ветер гонит июль.

Вспомнишь, что ты видела ночью,

И ещё раз захочешь, это точно.

Завтра снова ляжешь спать,

Завтра мы придём опять;

Ведь мы, мы, как кошки.

Мы, мы как кошки;

Смотрим, как ты смотришь в окошко,

Просто смотрим, как ты смотришь в окошко.

Мы, мы как кошки;

Мы пришли, мы получили, —

Просто мы подождали немножко.

Тыныш…

Мен сенің үйіңе тыныш кіремін.

Біз сенімен бірге отырамыз.

Кеш болады.

Қараңғыда мен сені байқамаймын.

Сіз менің қадамдарымды әрең естисіз.

Мен бұрышта қабырғаға сүйеніп отырдым.

Мен сенің терезеде тұрғаныңды көремін;

Ал сен мұнда жалғызбын деп ойлайсың.

Өйткені, мен, мен, мысықты жақсы көремін.

Мен сенің терезенің жанында тұрғаныңды көремін.

Мен, мен мысық сияқтымын;

Мен келдім, өзімді аламын

Мен сәл күтер едім.

Тыныш, қандай тыныш дем аласың,

Бірақ сен менің тынысымды естімейсің.

Мен бұл бөлмеде жалғыз емеспін

Бұл бөлмеде жүздеген ер адамдар тыныс алады.

Терезені жаптың, төсекке аңсадың,

Бірақ бүгін түнде ұйықтай алмайсың.

Бұл жерде қараңғы болғанша бөлмеде қаламыз.

Бірақ біз таңертең болмаймыз, терезеден шығамыз.

Өйткені, біз мысық сияқтымыз.

Қараймыз

Қалай тұрып, терезеге қарайсың.

Біз, мысық сияқтымыз.

Біз келдік, өзімізді аламыз,

Бізге сәл күту керек еді.

Сен оян, дәретханаға бар,

Ал сіз қайтасыз - ал біз енді ол жерде емеспіз.

Терезе ашық, тюль перде жоқ,

Ал осы терезенің сыртында жел шілдені жүргізеді.

Түнде көргендеріңізді есте сақтаңыз

Ал сіз оны қайтадан қалайсыз, бұл сөзсіз.

Ертең тағы ұйықтайсың

Ертең біз тағы келеміз;

Өйткені, біз, мысық сияқтымыз.

Біз мысықтар сияқтымыз;

Терезеден қалай қарайтыныңды көрейік,

Біз сенің терезеге қалай қарайтыныңды ғана бақылаймыз.

Біз мысықтар сияқтымыз;

Біз келдік, алдық, -

Біз сәл ғана күттік.