Je me souviens de rien - Patricia Kaas

Quand la nuit renonce incognito

L’ombre me laisse en lambeaux

La lumire embrasse enfin ma peau

Me remplit de tendresse, de chaud

J’apprends revivre entre clair et sombre

Sans toi le monde est moins beau

Je me souviens de rien

Le temps m’emporte un peu loin

Tout m’entra®ne et s’envolent

Un par un mes chagrins

Les souvenirs, ceux que la lumire (c)teint

Ds que la nuit revient, je me souviens trop bien

Mes amis, mes doux, mes beaux amis

Ouh, me caressent des yeux, de mots

Moi je promets, je souris tant que j’oublie

Je prends ces secondes en cadeau

J’ai tant voyag© de ruines en d (c)combre

J’ai la m (c)moire un peu floue

Je me red (c)couvre enfin toute entire

Avant je n'(c)tais que nous

Түн инкогнитодан бас тартқанда

Көлеңке мені күйретіп тастайды

Жарық ақырында терімді сүйеді

Мені нәзіктікке, жылулыққа толтырады

Мен жарық пен қараңғының арасында өмір сүруді үйренемін

Сенсіз әлем әдемі емес

Менің есімде ештеңе жоқ

Уақыт мені біраз жерге апарады

Бәрі мені өзіне тартып, ұшып кетеді

Қайғыларым бірінен соң бірі

Естеліктер, жарық (c) бояйтындар

Түн оралған бойда менің есімде тым жақсы

Менің достарым, менің тәтті, сұлу достарым

Ой, көзімді сипаңдар, сөздер

Уәде беремін, ұмытқанша күлемін

Мен бұл секундтарды сыйлық ретінде аламын

Мен d (c)combre-де көптеген қирандыларды араладым

Менің m (c)moir сәл бұлдыр

Ақырында мен барлық жерді қызыл(c)жабамын

Бұрын мен тек біз едік