Solo tú - Pastora Soler

Detrás de los latidos secos que deja el reloj

Detrás de esa sonrisa a media asta y sin color

Detrás de los amigos y del humo a contraluz

Detrás de los espejos y las sombras estás tú

Detrás de las pisadas de los que vienen y van

Detrás de un calendario que adelanta marcha atrás

Detrás de cada foto, de su cara y de su cruz

Detrás de la prisión de mis nocturnos estás tú

Y por más que me digo mil veces

Que debo seguir y vivir

Y por más que reniego tu nombre

No puedo librarme de ti…

Porque estás en las canciones

En las costuras de mi cuerpo, en los colores

En otros labios y otros besos, en poemas

Que me recuerdan que no estás

En los silencios que de noche gritan en mi soledad

En las mañanas

Siempre desnuda de tu olor

En las ventanas cerradas a este corazón

En estas alas que ya no vuelan hacia el sur…

Detrás de todo

Detrás no hay nada más que tú

Detrás de cada esquina de esta fría y gran ciudad

Detrás de ese teléfono que se olvidó de hablar

Detrás de las tormentas, de la calma y la quietud

Detrás de otros gestos y otras voces estás tú

Detrás de cada abrazo que hace despertar mi piel

Detrás de cada carta que escribí y que quemé

Detrás del negro cielo, el blanco invierno, el mar azul, detrás de cada día y

cada noche ahí estás tú

Y por más que me digo mil veces

Que debo seguir y vivir

Y por más que reniego tu nombre

No puedo librarme de ti…

Porque estás en las canciones…

Сағат қалдырған құрғақ соққылардың артында

Жартылай және бояусыз күлімсіреу

Достар мен жарықтандырылған түтіннің артында

Айналар мен көлеңкелердің артында сіз тұрсыз

Келген-кеткендердің ізімен

Кері қарай жүретін күнтізбенің артында

Әрбір фотосуреттің артында оның беті мен кресті

Сіз менің түнгі түрменің артындасыз

Өзіме мың рет айтқанымша

Мен әрі қарай өмір сүруім керек

Ал мен сенің атыңды қанша жоққа шығарсам да

Мен сенен құтыла алмаймын...

Себебі сіз әндердесіз

Денемнің тігістерінде, түстерінде

Басқа еріндер мен басқа сүйісулерде, өлеңдерде

бұл маған сен емес екеніңді еске салады

Жалғыздығымда түнде айғайлайтын тыныштықтарда

таңертең

Әрқашан сенің иісіңнен жалаңаш

Бұл жүрекке жабық терезелерде

Енді оңтүстікке ұшпайтын бұл қанаттарда...

бәрінің артында

Артында сенен басқа ештеңе жоқ

Осы суық үлкен қаланың әр бұрышының артында

Сол телефонның артында сөйлесуді ұмытып кетіпсің

Дауылдың артында тыныштық пен тыныштық

Басқа қимылдар мен басқа дауыстардың артында сіз тұрсыз

Терімді оятатын әрбір құшақтың артында

Жазған әр хаттың артын өртеп жібердім

Артында қара аспан, аппақ қыс, көгілдір теңіз, артында әр күн мен

әр түнде сен сондасың

Өзіме мың рет айтқанымша

Мен әрі қарай өмір сүруім керек

Ал мен сенің атыңды қанша жоққа шығарсам да

Мен сенен құтыла алмаймын...

Өйткені әндерде сен барсың...