Reflecting Mirrors - pandemonium

Reflecting mirrors

Bound to show our true inner selves

As empty as they can ever be

The seasons have changed

Into one big thunder storm

That plows through the former gloryful world

The lid has been sealed

This ensphered world will perish beyond the light

Come, spectate, the world in disorder

Can you feel the wrath of a million years?

Eradicate the sins of man

Just as man destroyed his own land

The winds have changed and a new hymn is sung

The spectra shimmer in no colors but one

The dawn is gone, we’re trapped in the night

Fearing our blinded sight

Enraged are the seas, throwing wave after wave

The sky is gorging the air we crave

The mighty disasters walking hand in hand

We feel so small, yet so grand

Watch, observe, the chaos at hand

Can a man made idea play the opponent of man?

Mattoids of ours, the last living hope

Our feeble minds cannot withstand this blow

The anthem of fierce diapason

Infringing with scorn on our souls

The barrier to our sanctuary has been broken

Inferno roams til there is no more

Dashes to lashes and lust to cost

The sins are kept safe within a solid crust

Only purgatory’s flame might pierce its hollow shell

We’ll all find out when we dwell with the condemned

Tears of a blackened world subside the lust and desires

Shiver as the quaking earth spews dust when we

Embrace the night sky

That glitters so calm like innocent virgin eyes

Then congeal like eyes

By their ever watchful eyes

A six star constellation

A deceitful presence that tints the sky

The forthcoming revelation speaks the words, we must comply

Cries of despair, imprisoned by the sins we share

Cries, so pitiful compared to the reaper’s roar

Cries of despair, imprisoned by the sins we share

Judgement has befallen

Like in a scenery with light

We still crawl back into the night

Like in a scenery with night

We’re still searching for the light

When all is gone and no more is to reap

The world will fall into a sleep so deep

A slumber with a depth that no man can climb

Dreaming of nighttime

Шағылыстыратын айналар

Біздің шынайы ішкі болмысымызды көрсетуге міндетті

Олар болғанша бос                         

Жыл мезгілдері өзгерді

Бір үлкен найзағай

Бұл бұрынғы даңқты әлемді аралайды

Қақпақ жабылған

Бұл қоршалған әлем жарықтан тыс жойылады

Келіңіз, қараңыз, дүние бұзылған

Миллион жылдың қаһарын          сезіне аласың ба?

Адамның күнәларын өшір

Адамның өз жерін қиратуы сияқты

Желдер өзгеріп, жаңа әнұран  шырқалды

Спектрлер бір түстен басқа бір түсте жарқырайды

Таң                         түн                                              

Біздің соқыр көзімізден қорқамыз

Қаһарлы теңіздер, Толқын артынан толқын

Аспан  біз қалаған ауаны шаңқырайды

Күшті апаттар қол ұстасып жүреді

Біз өзімізді өте кішкентай, бірақ өте үлкен сезінеміз

Бақылаңыз, қадағалаңыз, қолдағы бейберекетсіздікке  байқаңыз

Адам жасаған идея адамның қарсыласын ойнай ала ма?

Маттоидтар біздің соңғы тірі үміт

Біздің әлсіз санамыз бұл соққыға төтеп бере алмайды

Қаһарлы диапазонның әнұраны

Жанымызды қорлау

Қасиетті жерімізге  кедергі бұзылды

Тозаққа жоқ жүреді

Кірпіктерге дейін сызып, құмарлыққа шығады

Күнәлар қатты қабықтың ішінде сақталады

Оның қуыс қабығын тек тазартқыштың жалыны ғана тесіп өтуі мүмкін

Сотталғандармен бірге болған кезде бәріміз білеміз

Қараңғы дүниенің көз жасы нәпсі мен қалауды басады

Біз дірілдеген жер шаңды шашып жатқандай қалтырап

Түнгі аспанды құшақтаңыз

Бұл бейкүнә қыздың көздері сияқты тыныш жарқырайды

Содан кейін көз сияқты қатып қалады

Олардың үнемі қырағы көздерімен

Алты жұлдызды шоқжұлдыз

Аспанды бояйтын алдамшы қатысу

Алдағы ашылу сөздерді айтады, біз сәйкес болуымыз керек

Үмітсіздік айқайлары, біз бөліскен күнәлар қамында 

Жылау, орақшының айқайымен салыстырғанда өте аянышты

Үмітсіздік айқайлары, біз бөліскен күнәлар қамында 

Үкім шықты

Жарық көріністегі                               жарық                    жарық               жарық   жарық     пейзаж      сияқты

Біз әлі түнге ораламыз

Түнгі декорация сияқты

Біз әлі жарық іздейміз

Барлығы біткеннен кейін, орын қалып қалмаған

Әлем терең ұйқыға кетеді

Ешбір адам көтеріле алмайтын терең ұйқы

Түнгі уақытты армандау