Descending Shadows - pandemonium

Faithless gathered in the pouring rain — a crescendo of voices driven to the

edge

Wishing for complete serenity of the mind — a beautiful mosaic missing a piece

Eternal loss, forever engraved in the soul

Loveless, lifeless, lustless — Is this what all will become?

I see dark clouds looming ahead on our journey

Is there no end to this search?

Morbid visions of relentless slaughter, frozen tears and pain

Terrifying destruction, but all in vain…

As dusk falls quiet birdsong echoes in the wind

Broken by a piercing shriek…

The rising sun disperses mists over a battlefield

Shines on our epitaph, and we are gone

Faithless gathered in the pouring rain — a crescendo of voices driven to the

edge

Wishing for complete serenity of the mind

Stench of decay, emanating darkness allowing no sight

Flickering whispers of madness

And the gathered masses hear the flapping wings of death

Cries of despair echo through the void

Loveless, lifeless, lustless — Is this what all will become?

I see dark clouds looming ahead on our journey

Is there no end to this search?

Morbid visions of relentless slaughter, frozen tears and pain

Terrifying destruction, but all in vain…

Despite the strife to erase, unite and pacify, we reach the point of no return

The rising sun disperses mists over a battlefield, shines on our epitaph,

and we are gone

Sacred visions all depicting unation

Ridiculed or met with derision

Hopefilled prayers of what could have been

Are labeled as insanity

Hope might not yet be lost

All will not have to end

Hearts not yet turned to dust

Will know there is a way

The dawn brings to light a whole new world, shattered and broken

All hopes of a different outcome, have been forsaken

Faithless gathered in the pouring rain — a crescendo of voices driven to the

edge

Wishing for an instantaneous relief, with the blackened sky admitting no escape

The last remains, shattered to infinity

Loveless, lifeless, lustless — Is this what all will become?

The rising sun disperses mists over a battlefield

Shines on our epitaph, and we are gone

We’re gone…

Сенімсіздер нөсер жауған жаңбырға  жиналды — қайта жүрген дауыс кресцендо 

жиегі

Ақылдың толық тыныштығын тілей отырып      бір           әдемі  мозайка                                                                                                               тылу |

Мәңгілік жоғалту, мәңгілік жанға таңбаланған

Сүйіспеншіліксіз, жансыз, құмарлықсыз — Бәрі осылай бола ма?

Мен біздің сапарымызда күңгірт бұлттар көріп тұрмын

Бұл іздеудің соңы жоқ па?

Тынымсыз сою, қатып қалған көз жасы мен ауырсынудың ауыр көріністері

Қорқынышты қирату, бірақ бәрі бекер…

Ымырт батқанда, құстардың тыныш әні желмен жаңғырықтайды

Тесік айқай мен жарылған...

Шығыс күн ұрыс алаңына тұман таратады

Біздің эпитафамызда жарқырайды, біз кеттік

Сенімсіздер нөсер жауған жаңбырға  жиналды — қайта жүрген дауыс кресцендо 

жиегі

Ақылдың толық тыныштығын тілейміз

Шіріген иіс, көрінбейтін қараңғылық

Жындылықтың жыпылықтайтын сыбырлары

Жиналған бұқара өлімнің қанатын қағып жатқанын естеді

Үмітсіздік айқайы бос жерде жаңғырық

Сүйіспеншіліксіз, жансыз, құмарлықсыз — Бәрі осылай бола ма?

Мен біздің сапарымызда күңгірт бұлттар көріп тұрмын

Бұл іздеудің соңы жоқ па?

Тынымсыз сою, қатып қалған көз жасы мен ауырсынудың ауыр көріністері

Қорқынышты қирату, бірақ бәрі бекер…

Өшіру, біріктіру және тыныштандыру қақтығысына қарамастан, біз ешқандай оралу үшін келеміз

Шығыс күн ұрыс даласына тұман таратады, эпитафамызға нұрын шашады,

және біз кеттік

Қасиетті көріністердің барлығы бірлікті бейнелейді

Мазақ етті немесе мазақ етті

Не болуы мүмкін екендігі туралы үмітке толы дұғалар

Ақылсыздық деп белгіленген

Үміт әлі өшпеген болуы мүмкін

Барлығы аяқталмауы керек

Жүректер әлі шаңға айналған жоқ

Бір жолы                                                 ​                                                                                                                                                                                                                     

Таңның атысы бұзылған және бұзылған жаңа дүниені жарыққа шығарады

Басқа нәтижелерге деген үміт артуға болады

Сенімсіздер нөсер жауған жаңбырға  жиналды — қайта жүрген дауыс кресцендо 

жиегі

Қараңғы аспан қашып құтыла алмайтын жедел жеңілдік тілейді

Соңғысы шексіздікке дейін қираған

Сүйіспеншіліксіз, жансыз, құмарлықсыз — Бәрі осылай бола ма?

Шығыс күн ұрыс алаңына тұман таратады

Біздің эпитафамызда жарқырайды, біз кеттік

Біз кеттік…