Étoiles Invisibles - Orelsan

Y’a plus personne dans l’cockpit

J’fais des plans sur la météorite, m’invente une dignité dans les égotrips

Mon album, c’est les chroniques d’un névrotique

Ma musique électronique, c’est la rhétorique de mes nerfs optiques

J’crois qu’le bonheur c’est d'être autiste, j’ai des pensées morbides

J’ai pas besoin d’un docteur, j’ai besoin d’un exorciste

On s’envoie dans l’espace, la tête sur orbite

Mais dès les premiers spasmes, la descente c’est du hors-piste

J’déteste être a court de tise: passe-moi la bouteille

J’traîne la nuit, mène une double vie à la Bruce Wayne

J’suis juste une Tour de Pise que mes potes soutiennent

J'écris les jours de pluie, aigri, m’interroge où l'époque nous mène

Les majors sortent des albums comme j’sors ma poubelle

C’est porte ouverte à n’importe qui peut chanter la bouche pleine

Tu devrais monter sur scène avec un néon rose

C’est la seule chose qui manque à ton label pour être une maison close

J’passe des nuits, nuits, nuits, à rien faire, j’regarde le temps défiler

Pendant qu’la pluie, pluie, pluie, pluie frappe à la fenêtre, j’attends qu’le

jour se lève

Seul, seul, seul, seul face à moi-même, fa-fa-face à moi-même

Seul seul seul seul, face à moi-même, j’attends qu’le jour se lève

C’est pas en insultant les meufs dans mes refrains qu’j’deviendrai quelqu’un,

mais j’aime bien

Donc lève le majeur ou lève les mains

Ça devient de plus en plus dur de rester sain

Alors on cherche à jouir de la vie à s’en péter le frein

Pantin, smicard nocturne à temps-plein

J’réflechis à des trucs bizarres, j’me fais des histoires sans fin

Seul, face à l’homme dans l’miroir, j’attends l’train

J’vis tard, j’kiffe boire comme si y’avait pas d’lendemain

J’m’implique dans rien, j’suis venu sur Terre pour voir

J’ferai peut-être le bien quand j’aurai des super-pouvoirs

Si t’es prêt à faire n’importe quoi pour accomplir tes rêves de gloire

Tu seras jamais une graine de star, juste une bête de foire

J’veux qu’mes propos transforment l’agneau en bête sanguinaire

Parce que leur système forme des robots qui gambergent en binaire

Mon but c’est pas une pute, la tête et les seins remplis d’air

Peu importe la saison, j’reste un singe en hiver

J’passe des nuits, nuits, nuits, à rien faire, j’regarde le temps défiler

Pendant qu’la pluie, pluie, pluie, pluie frappe à la fenêtre, j’attends qu’le

jour se lève

Seul, seul, seul, seul face à moi-même, fa-fa-face à moi-même

Seul seul seul seul, face à moi-même, j’attends qu’le jour se lève

Et il pleut tout l’temps dans cette ville de merde

La nuit j'écris mes prises de tête, mes crises de nerfs sur des beats de Skread

Rappeur à la p’tite semaine, la vie qu’je mène

Y’a marqué «On t’la met profond» entre les lignes de ma fiche de paye

Fort en théorie, nul en pratique

On cherche à vivre des trucs fantastiques mais on fait qu’des conneries

J’ai tout l’temps la gueule dans mes ordis, j’ai

Plus envie d’sortir, d’m'éclater, j’voudrais dormir des années

J’suis décalé, j’me lève quand la nuit tombe

À côté d’mes pompes, j’regarde le monde se dégrader

Noyé dans la pénombre, j’compte les secondes

J’voudrais déployer mes ailes, pouvoir rejoindre le ciel étoilé

Formaté par l’habitude, j’m’enferme dans ma p’tite bulle

J’titube, éclairé par la demi-lune

Épaulé par mes étoiles invisibles, «Septième Magnitude»

Certains rêvent de signer en major, pendant qu’on en fabrique une

J’passe des nuits, nuits, nuits, à rien faire, j’regarde le temps défiler

Pendant qu’la pluie, pluie, pluie, pluie frappe à la fenêtre, j’attends qu’le

jour se lève

Seul, seul, seul, seul face à moi-même, fa-fa-face à moi-même

Seul seul seul seul, face à moi-même, j’attends qu’le jour se lève

J’attends qu’le jour se lève

J’attends qu’le jour se lève

Кабинетте ешкім жоқ

Мен метеоритте жоспарлар жасаймын, эготрипсте өзім үшін абырой ойлап табамын

Менің альбомым – невроздың хроникасы

Менің электронды музыкам – көру жүйкелерінің риторикасы

Мен бақыт аутист болу деп есептеймін, менде ауру ойлар бар

Маған дəрігер керек емес, жын шығаратын адам керек

Біз өзімізді ғарышқа, басымызды орбитаға жібереміз

Бірақ алғашқы спазмалардан бастап түсу трассадан тыс

Мен ішімнен шыққанды жек көремін: маған бөтелкені беріңіз

Мен түнде араласамын, Брюс Уэйннің қос өмірін жүргіземін

Мен достарым қолдайтын Пиза мұнарасымын

Жаңбырлы күндер туралы жазамын, ренжідім, уақыт бізді қайда апарады деп ойлаймын

Магистрлер мен қоқысымды шығаратын сияқты альбомдар шығарады

Ауыз толтырып ән айтатын адамға есік ашық

Сахнаға қызғылт неонмен шығу керек

Сіздің жапсырмаңызға жезөкшелер үйі ғана жетіспейді

Түндерді, түндерді, түндерді өткіземін, ештеңе істемеймін, уақыттың қалай өтіп жатқанын бақылаймын

Жаңбыр, жаңбыр, жаңбыр, жаңбыр терезені қағып тұрғанда, мен күтемін

таң

Жалғыз, жалғыз, жалғыз, өзіммен бетпе-бет, фа-фа-мен өзім

Жалғыз жалғыз жалғыз, Көз алдымда таңды күтемін

Қайырмасымдағы қыздарды қорлау арқылы емес, мен біреу боламын,

бірақ маған ұнайды

Сондықтан ортаңғы саусағыңызды көтеріңіз немесе қолыңызды көтеріңіз

Ақыл-есі дұрыс болу қиындап барады

Сондықтан біз өмірден ләззат алуға тырысамыз

Пантин, толық уақытты түнгі смикард

Мен оғаш нәрселер туралы ойлаймын, мен бітпейтін әңгімелер жасаймын

Жалғыз, айнадағы адамға қарап, пойыз күтіп тұрмын

Мен кеш тұрамын, ертең жоқ сияқты ішкенді ұнатамын

Мен ештеңеге араласпаймын, мен Жерге көру үшін келдім

Мен үлкен күштерге ие болған кезде жақсылық жасай аламын

Егер сіз атақ арманыңызға жету үшін бәрін жасауға дайын болсаңыз

Сіз ешқашан жұлдызды тұқым болмайсыз, жай ғана ақымақ

Менің сөзім қозыны қанішер аңға айналдырғанын қалаймын

Өйткені олардың жүйесі екілік жүйеде құмар ойнайтын роботтарды үйретеді

Менің мақсатым жезөкше, басы мен кеудесі ауаға толы емес

Жыл мезгіліне қарамастан, мен қыста маймыл болып қала беремін

Түндерді, түндерді, түндерді өткіземін, ештеңе істемеймін, уақыттың қалай өтіп жатқанын бақылаймын

Жаңбыр, жаңбыр, жаңбыр, жаңбыр терезені қағып тұрғанда, мен күтемін

таң

Жалғыз, жалғыз, жалғыз, өзіммен бетпе-бет, фа-фа-мен өзім

Жалғыз жалғыз жалғыз, Көз алдымда таңды күтемін

Ал мына лас қалада үнемі жаңбыр жауады

Түнде мен бас ауырғанымды, жүйке бұзылыстарымды Skread соққыларына жазамын

Апталық рэпер, мен жүргізетін өмірім

Төлем парағындағы жолдардың арасында «Біз оны тереңдетеміз» деп белгіленген

Теорияда күшті, практикада әлсіз

Біз фантастикалық нәрселермен өмір сүруге тырысамыз, бірақ біз тек ақымақтық жасаймыз

Менің компьютерімде әрқашан аузым бар, менде бар

Енді далаға шыққым келмейді, көңіл көтергім келмейді, жылдар бойы ұйықтағым келеді

Мен ерекшемін, түн түскенде тұрамын

Сорғыларымның қасында мен әлемнің еңсесін бақылаймын

Қараңғыда батып, секундтарды санаймын

Қанатымды жайып, Жұлдызды аспанға жетсем деймін

Әдеттегідей пішімделген мен өзімді кішкентай көпіршігіме құлыптаймын

Жарты айдың жарығымен тентілемін

Менің көрінбейтін жұлдыздарым қолдады, «Жетінші магнитуда»

Кейбіреулер магистратураға қол қоюды армандайды, ал біз оны дайындаймыз

Түндерді, түндерді, түндерді өткіземін, ештеңе істемеймін, уақыттың қалай өтіп жатқанын бақылаймын

Жаңбыр, жаңбыр, жаңбыр, жаңбыр терезені қағып тұрғанда, мен күтемін

таң

Жалғыз, жалғыз, жалғыз, өзіммен бетпе-бет, фа-фа-мен өзім

Жалғыз жалғыз жалғыз, Көз алдымда таңды күтемін

Мен көтерілетін күнді күтемін

Мен көтерілетін күнді күтемін