Les météores - Olivia Ruiz

Je nous prêtais la force de traverser

Un ciel crachant des pluies de météores

Je nous voyais bravant les pires dangers

Créant des souvenirs pour en faire un trésor

Mais ça monte, ça lutte, ça me saisit

Ça tire, ça brûle, ça jaillit

Mon soleil ne crève plus les nuages

Il n’efface plus les maux qui me ravagent

Jalousie, si le doute est un récif

Toi, tu exfolies mon cœur de tes griffes

Mais ça monte, ça lutte, ça me saisit

Ça tire, ça brûle, ça jaillit

Mais ça monte, ça lutte, ça me saisit

Ça tire, ça brûle, ça jaillit

Ce soleil qui rallumait les restes de mes bougies

Se dit épuisé d’avoir trop brillé

Je tanne ma peau vanille mais

Dans mon ventre, les courants d’air fourmillent

Mais ça monte, ça lutte, ça me saisit

Ça tire, ça brûle, ça jaillit

Mais ça monte, ça lutte, ça me saisit

Ça tire, ça brûle, ça jaillit.

Мен бізге өтуге күш бердім

Аспаннан метеорлық нөсер жауады

Мен ең ауыр қауіп-қатерге төтеп бергенімізді көрдім

Есте сақтау үшін есте сақтау

Бірақ ол көтеріліп жатыр, күресіп жатыр, мені басып жатыр

Атылады, жанады, серіппелі болады

Менің күнім енді бұлттарды жармайды

Ол енді мені қинайтын жамандықтарды өшірмейді

Күмән риф болса, қызғаныш

Сен, тырнақтарыңмен менің жүрегімді қабыршақтайсың

Бірақ ол көтеріліп жатыр, күресіп жатыр, мені басып жатыр

Атылады, жанады, серіппелі болады

Бірақ ол көтеріліп жатыр, күресіп жатыр, мені басып жатыр

Атылады, жанады, серіппелі болады

Менің шамдарымның қалдықтарын қайта жандырған бұл күн

Ол тым көп жарқырағаннан шаршағанын айтады

Мен ванильді терімді күйдіремін, бірақ

Ішімде ауа ағындары

Бірақ ол көтеріліп жатыр, күресіп жатыр, мені басып жатыр

Атылады, жанады, серіппелі болады

Бірақ ол көтеріліп жатыр, күресіп жатыр, мені басып жатыр

Атылады, жанады, серіппелі болады.