Ясный месяц по небу гуляет - Олег Погудин

Ясный месяц по небу гуляет,

Рядом звёздочка светит едва.

Сердцу больно в груди,

Но никто не узнает

Про любовь роковые слова.

Вечер спустился над тихой Невой —

Где же ты, товарищ, друг дорогой?

Годы проходят, плетут свою нить,

Юность свою мне не забыть.

Небо ясное летом не хмурится,

Не блестят фонари под дождём —

У Московских ворот,

Вдоль по Лиговской улице

Мы гуляли с тобою вдвоём.

Мы любили в тяжёлые годы,

Мало знали мы радостных дней.

Наша юность прошла,

Пронеслась непогодою —

Как метель над простором полей.

Под печальные звуки баяна

Я тебе эту песню пою.

Твоё имя, мой друг,

Я твержу беспрестанно —

Ведь тебя я давно так люблю.

Аспанда ашық ай жүреді,

Жұлдызшаның жанында әрең жарқырайды.

Кеудеде жүрек ауырады

Бірақ ешкім білмейді

Махаббат туралы ауыр сөздер.

Кеш тыныш Неваның үстінен түсті -

Қайдасың, жолдас, қымбатты дос?

Жылдар өтеді, жіптерін тоқып,

Мен жастық шағымды ұмытпаймын.

Жазда ашық аспан қабағын түймейді,

Шамдар жаңбырда жарқырамайды -

Мәскеу қақпаларында,

Лиговская көшесінің бойында

Біз сенімен бірге жүрдік.

Қиын жылдары сүйдік,

Қуанышты күндерді білмедік.

Жастығымыз кетті

Жаман ауа-райынан өтті -

Кең далада боран соққандай.

Түйме аккордеонның мұңды үндеріне

Мен саған бұл әнді айтамын.

Досым сенің атың

Мен айтамын -

Өйткені, мен сені көптен бері жақсы көремін.