На реках Вавилонских - Олег Погудин

Это песня плененных, гонимых врагом,

Преисполнена горя и стона.

На реках Вавилонских, тамо седохом и плакахом,

Внегда помянути нам Сиона.

И рыдают сидящие у чужих берегов,

Путь, которым ведут, как ты страшен!

И в молчаньи на вербиих посреде его

Обесихом органы наша.

Но отчаянье пленных не радует глаз,

И чтоб путь этот был интересней,

Вопросиша ны тамо пленшии нас

0 словесех песней.

0, ведущие в плен, о, служители тьмы,

Что глумитесь над болью людей?

Како воспоем песнь Господню мы,

Находясь на земли чуждей?

Мы молитвою к Богу боль утолим

И в чужих необжитых краях.

Аще забуду тебе, Иерусалим,

Забвена буди десница моя!

0, ведущие в плен, притупите мечи,

Богу нашему мы и без вас воспоем

Окаянная дочь, вавилонская дщи,

Да воздастся тебе воздаянье твое.

Так возми же органы, плененный народ,

Зазвучи серебро под руками.

Вавилонская дочь, наш Господь разобьет

Младенцы твоя о камень.

Жау қуған тұтқындардың жыры.

Қайғы мен ыңырысқа толы.

Вавилон өзендері, тамо седох және плаках,

Біз үшін Сионды әрқашан есте сақта.

Жат жағада отырғандар жылайды,

Олардың жүргізген жолы, сен қандай қорқыныштысың!

Ал оның ортасындағы талдарда үнсіз

Біздің органдарға семіздік.

Бірақ тұтқындардың үмітсіздігі көзге ұнамайды,

Бұл жолды қызықты ету үшін,

Бізді сол жерде сұраңыз, бізді баураңыз

0 сөз ән.

0 тұтқынға апарады, қараңғылықтың қызметшілері,

Неге халықтың мұңын мазақ етесің?

Жаратқанның әнін қалай айтамыз,

Бөтен жерде болу?

Аллаға жалбарыну арқылы дертімізді басамыз

Ал бөтен адам қоныстанбаған жерлерде.

Мен сені ұмытсам, Иерусалим,

Оң қолымды ұмыт!

0 тұтқынға апарады, қылыштарыңды түтіккен,

Сенсіз де Құдайымызға ән айтамыз

Қарғыс атқан қызы, Вавилон қызы,

Сауабың өзіңе болсын.

Сондықтан органдарды алыңыз, тұтқынға алынған адамдарды,

Қолыңыздың астында күміс үн.

Вавилон қызы, Раббымыз бұзылады

Сіздің сәбилеріңіз тасқа жуық.