Солнышко сияет, музыка играет... - Олег Погудин

отчего ж так сердце замирает?

Там за поворотом, недурен собою,

полк гусар стоит перед толпою.

Барышни краснеют, танцы предвкушают,

кто кому достанется, решают.

Но полковник главный на гнедой кобыле

говорит: «Да что ж вы все забыли!

Танцы были в среду -- нынче воскресенье,

с четверга война -- и нет спасенья!

А на поле брани смерть гуляет всюду,

может, не вернемся -- врать не буду!»

Барышни не верят, в кулачки смеются,

невдомек, что вправду расстаются.

Вы, мол, повоюйте, если вам охота,

да не опоздайте из похода.

Солнышко сияет, музыка играет --

отчего ж так сердце замирает?

Б. Ш. Окуджава

менің жүрегім неге соғады?

Бұрышта, жаман емес,

жұрттың алдында гусарлар полкі тұр.

Жас ханымдар қызарып, билеуді асыға күтеді,

кім кімді алады, солар шешеді.

Бірақ бас полковник бұғазда

былай дейді: «Ал, бәрің ұмыттыңдар!

Билер сәрсенбіде болды - бүгін жексенбі,

Бейсенбіден бері соғыс болды - құтқарылу жоқ!

Ал ұрыс даласында өлім барлық жерде жүреді,

Мүмкін біз қайтып келмейтін шығармыз - мен өтірік айтпаймын!»

Жас ханымдар сенбейді, олар жұдырыққа күледі,

Мен олардың шынымен ажырасып жатқанын білмеймін.

Сіз, олар айтады, егер қаласаңыз, күресіңіз,

сапардан кешікпе.

Күн жарқырайды, музыка ойнайды -

менің жүрегім неге соғады?

Б.Ш.Окуджава