Izumrud - Олег Погудин

Ни пурпурный рубин, ни аметист лиловый,

Ни наглой белизной сверкающий алмаз

Не подошли бы так к лучистости Суровой

Холодных ваших глаз

Как этот тонко ограненый,

Хранящий тайну темных руд,

Ничьим огнем не опаленный,

В ничто на свете не влюбленный

Темно-зеленый изумруд.

Мне не под силу длить мучительных страданий

Пускай разлукою ослабят их года,

Чтоб в ярком золоте моих воспоминаний

Сверкали б вы всегда

Как этот тонко ограненый,

Хранящий тайну темных рук,

Ничьим огнем не опаленный,

В ничто на свете не влюбленный

Темно-зеленый изумруд.

Күлгін рубин де, күлгін аметист де емес,

Арқасыз ақ жарқыраған гауһар емес

Қаталдың нұрына жақындамас па еді

Көзіңе суық

Бұл нәзік кесілген сияқты

Қара кендердің сырын сақтаған,

Ешқандай отқа күймеген,

Дүниедегі ешнәрсеге ғашық емес

Қою жасыл изумруд.

Мен азапты ұзартуға шыдай алмаймын

Бөлу олардың жылдарын әлсіретсін,

Осылайша менің естеліктерімнің жарқын алтынында

Сіз әрқашан жарқырап тұратын едіңіз

Бұл нәзік кесілген сияқты

Қара қолдың сырын сақтап,

Ешқандай отқа күймеген,

Дүниедегі ешнәрсеге ғашық емес

Қою жасыл изумруд.