Entre El Placer Y El Dolor - Nach, Santiuve

Entre el placer y el dolor

Entre la flor y la espina

Entre la vida y la muerte la línea es fina

Entre el miedo y el amor

Entre el rencor que nos contamina

Entre la paz y nuestra falta de autoestima

Entre el placer y el dolor

Entre la flor y la espina

Entre la vida y la muerte la línea es fina

Entre el miedo y el amor

Entre el rencor que nos contamina

Entre la paz y nuestra falta de autoestima

Un placer y un dolor se alojan en mis hojas

Hojas venenosas como El nombre de la Rosa

Para sacar la basura invertí en bolsa

Si aún alguna vez consigo ver su tez en los test de Rorschach

Y a preguntas embarazosas

Diré que mis neurosis tímidas y escandalosas

Me echaron tierra y crecí entre las baldosas

Y me convertí en la flor que huele a nada y dice cosas

En mi alcoba hay una toga y una soga más me ahoga

No gané gratis ni un dolar, compuesto y sin polola a mil por hora

Me dicen Ana y digo Lola

Dicen ama y digo pola, eso es lo que soy ahora

Al margen de esta habilidad se gesta esta inestabilidad de vida

Mi debilidad deliberada y puedo verme a mi en la grada

Entre el público esperando un algo aceptando el nada

Mordiéndome las yemas ya

Entre el yin y el yang, entre el fin y el plan

Haciendo gárgaras con vino bueno, masticando pan

Poniéndome moreno tirando a cian, tirando a cien

Sin ninguno en la mano, mimando al clan

Atando a cabos a azar y cayendo en la gracia

La revolución empieza en uno, el secreto está en la masa

Acepté mi soledad como volver a casa

¿Porqué luchar contra mi sombra si me abraza?

Entre el placer y el dolor

Entre la flor y la espina

Entre la vida y la muerte la línea es fina

Entre el miedo y el amor

Entre el rencor que nos contamina

Entre la paz y nuestra falta de autoestima

Entre el placer y el dolor

Entre la flor y la espina

Entre la vida y la muerte la línea es fina

Entre el miedo y el amor

Entre el rencor que nos contamina

Entre la paz y nuestra falta de autoestima

Cuando tantos te rodean y estás solo

No encuentras el modo de escapar de un lodo que lo inunda todo

Cuando te ven como a un rey pero no encuentras tronos

Y tu autoestima te convierte en plastilina contra el plomo

Hoy me asomo al precipicio dispuesto a vencer mi vértigo

Dispuesto a atar a mi yo cínico y escéptico

A conversar junto a mi rostro en el espejo

Solos los dos, a olvidar los contras y ver los pros

Cometí mil errores, pero ¿quién no?

Crecí haciendo las maletas para escapar del invierno

Ahora estoy desaprendiendo, limpiando mi armario

Honrando a quien me quiere sin pedirme nada a cambio

Mis dudas fueron ogros, sus soplos me hicieron daño

Mis logros fueron chorros de aire ante el desengaño

Y convivo con él aunque los años parezcan losas

Y ciertas cosas te maten la fe, y es que…

Tantas putada dejó mi piel amputada

Tanta gente preocupada dice: «ya no disfrutas con nada»

Rutas que acaban en la misma encrucijada siempre

Reconstruyendo ese tente constantemente

Hoy amanece y de repente olvido que estuve herido

Vivo tranquilo aunque mi mente juegue conmigo

El vencedor y el vencido discuten, eterna charla

¿Porqué luchar contra mi sombra si puedo abrazarla?

Entre el placer y el dolor

Entre la flor y la espina

Entre la vida y la muerte la línea es fina

Entre el miedo y el amor

Entre el rencor que nos contamina

Entre la paz y nuestra falta de autoestima

Entre el placer y el dolor

Entre la flor y la espina

Entre la vida y la muerte la línea es fina

Entre el miedo y el amor

Entre el rencor que nos contamina

Entre la paz y nuestra falta de autoestima

Vivimos divorciándonos de nuestro espíritu

Reconciliándonos

Reanimándonos al abrir un bloc y pegarle fuego

Remando felices a contracorriente

Incompletos pero felices

Santiuve, Nach

Vivimos abrazando nuestra sombra

Arropados por nuestra sombra

Ләззат пен азаптың арасында

Гүл мен тікеннің арасы

Өмір мен өлімнің арасы жақсы сызық

қорқыныш пен махаббат арасында

Бізді ластайтын реніштің арасында

Тыныштық пен өзімізді бағаламауымыздың арасында

Ләззат пен азаптың арасында

Гүл мен тікеннің арасы

Өмір мен өлімнің арасы жақсы сызық

қорқыныш пен махаббат арасында

Бізді ластайтын реніштің арасында

Тыныштық пен өзімізді бағаламауымыздың арасында

Жапырақтарымда рахат пен азап қалады

Раушанның аты ретінде улы жапырақтар

Қоқысты шығару үшін мен қор нарығына ақша салдым

Егер мен оның келбетін Роршах сынақтарынан әлі де көретін болсам

Және ұят сұрақтар

Мен ұялшақ және жанжалды невроздарымды айтайын

Олар маған топырақ тастады, мен плиткалардың арасында өстім

Ал мен ештеңенің иісі жоқ, бірдеңе айтатын гүлге айналдым

Менің жатын бөлмемде тога бар, тағы бір арқан мені тұншықтырды

Мен сағатына мың долларды тегін, жасанды және қызсыз тапқан жоқпын

Олар мені Ана деп атайды, мен Лола деймін

Олар махаббат дейді, мен поля деймін, мен қазір сондаймын

Бұл қабілеттен тыс денсаулықтың тұрақсыздығы дамып келеді

Менің әдейі әлсіздігім мен өзімді трибунадан көремін

Ештеңені қабылдамайтын нәрсені күтетін жұртшылық арасында

Сарыларымды тістеп жатырмын

Инь мен янның арасында, соңы мен жоспарының арасында

Жақсы шараппен шайнау, нан шайнау

Тотығу көгілдір лақтыру, жүз лақтыру

Қолында жоқ, руды еркелету

Кездейсоқ ұштарды байлау және рақымнан құлау

Төңкеріс біреуден басталады, сыры қамырда

Жалғыздығымды үйге келгенімдей қабылдадым

Көлеңкем мені құшақтайтын болса, неге күреседі?

Ләззат пен азаптың арасында

Гүл мен тікеннің арасы

Өмір мен өлімнің арасы жақсы сызық

қорқыныш пен махаббат арасында

Бізді ластайтын реніштің арасында

Тыныштық пен өзімізді бағаламауымыздың арасында

Ләззат пен азаптың арасында

Гүл мен тікеннің арасы

Өмір мен өлімнің арасы жақсы сызық

қорқыныш пен махаббат арасында

Бізді ластайтын реніштің арасында

Тыныштық пен өзімізді бағаламауымыздың арасында

Сізді қоршап алған көп және сіз жалғыз болған кезде

Бәрін су басқан лайдан құтылудың амалын таба алмайсың

Олар сені патша ретінде көргенде, бірақ тақты таппайсың

Ал сіздің өзін-өзі бағалауыңыз сізді қорғасынға қарсы сазға айналдырады

Бүгін мен вертигомды жеңуге дайын жардың үстінен қараймын

Мен өзімді циникалық және күмәнді өзімді байлауға дайынмын

Айнадағы бетімнің қасында сөйлесу үшін

Кемшіліктерді ұмытып, жақсы жақтарын көру үшін екеуміз ғана

Мен мың қателік жасадым, бірақ кім қателеседі?

Мен қыстан аман қалу үшін заттарды жинап өстім

Қазір мен сабақты босатып, шкафымды жинап жатырмын

Ештеңе сұрамай, мені жақсы көретіндерді құрметтеу

Менің күмәнім огрлар болды, олардың соққылары мені жаралады

Менің жетістіктерім көңілсіздікке қарсы ауа ағындары болды

Жылдар тақтайдай көрінсе де мен онымен бірге тұрамын

Кейбір нәрселер сіздің сеніміңізді өлтіреді, бұл…

Менің кесілген терімді қаншама қаншық қалдырды

Көптеген уайымдаған адамдар: «Енді ештеңе ұнатпайды» дейді.

Әрқашан бір қиылыста аяқталатын маршруттар

Сол шатырды үнемі қайта құру

Бүгін таң атып, мен кенеттен ренжігенімді ұмытып кеттім

Ойым менімен ойнаса да сабырлы өмір сүремін

Жеңген мен жеңілген айтысады, мәңгілік әңгіме

Егер мен оны құшақтай алсам, неге көлеңкеммен күресемін?

Ләззат пен азаптың арасында

Гүл мен тікеннің арасы

Өмір мен өлімнің арасы жақсы сызық

қорқыныш пен махаббат арасында

Бізді ластайтын реніштің арасында

Тыныштық пен өзімізді бағаламауымыздың арасында

Ләззат пен азаптың арасында

Гүл мен тікеннің арасы

Өмір мен өлімнің арасы жақсы сызық

қорқыныш пен махаббат арасында

Бізді ластайтын реніштің арасында

Тыныштық пен өзімізді бағаламауымыздың арасында

Біз рухымызды ажырату арқылы өмір сүреміз

татуластыру

Тақтаны ашып, оны отқа қою арқылы өзімізді қайта жандандыру

Ағысқа қарсы қуана жүзу

толық емес, бірақ бақытты

Сантюв, Нах

Біз өз көлеңкемізді құшақтап өмір сүреміз

Біздің көлеңкемізге оранған