Los Zurdos Mueren Antes - Nach

Ah…

Horas frente a un papel, pensando…

Años frente a un papel, hablando…

Mundos bajo la piel, viajando…

¿Cómo calmar mi ser?

Buscando…

Hablar es otra forma de acallar al desamor

Rezar, tan sólo hace perder tiempo al pecador

Yo de tanto que he caído, el suelo es mi mejor amigo

Sólo escucho al corazón, el resto es ruido

Aún sigo vivo, aunque perdido

Porque el camino es extenso

Sólo soy creíble cuando digo lo que pienso

Vuestra falta de consenso hoy me grita con urgencia

Que en el rap nunca hay salidas de emergencia

Es la incoherencia de existir, no celebro grandes gestas

Pero de pequeñas cosas sé hacer las mayores fiestas

Fui quien alejó a cada oyente del abismo

Pero a mí, dime ¿A mí quién me protege de mí mismo?

Deseando que David busque a Goliat y lo derrote

Deseando que la pompa de jabón jamás explote

Imposible, vivo esperando lo imposible

Intentando repetir lo irrepetible

Libre, así soy cuando atrapo lo que siento y os lo cuento

Lo llaman madurez, saltar sin red, caer riendo

Propongo un tango, de fondo que suene un brindis

Tú escúchame fumando grandes calos de tu Greenpeace

Vivo en mis hojas en blanco

Mientras pinto furias y borro mis desencantos

El miedo y la ira, recuerdos que son mentiras

No entienden que una poesía les puede salvar la vida

No midas mi valía por mi hombría o por mi economía

Mídela por mi buena caligrafía

Sufro de alegría, aunque mi fe siga indecisa

Y todas mis cicatrices tengan forma de sonrisa

Soy el preso, pero ¿quién va a ser la llave?

Toso y toso

Pero ¿quién será el jarabe que pare este deterioro?

Soy de esos que nunca creerán en nada

Pero que lo quieren todo

Orgulloso, de ver secas mis margaritas

Orgulloso, de no ser lo que a veces necesitas

Orgulloso de que me importe una mierda si me invitas

Y de mirar tumbado al techo sin tener visitas

Si vivo en una era donde tontos se acomodan

Donde cuidar el lenguaje ya dejó de estar de moda (sí)

Vivo en una era donde a niños los corroen

Donde Wisin y Yandel venden más que Leonard Cohen

Y ¿qué esperas?

Prefiero las cosas tristes

Las arañas a los cisnes, los dramas a los chistes

Nada que perder cuando te da igual si existes

Cuando ella te rechaza, pero insistes

Mis tres… partes son: corazón, mente y cojones

Adivina cuál de ellos impone sus condiciones

Tantas tentaciones que se arriman a mi lado

Pero hoy ando relajado sobre cada acantilado

A solas, tantas metáforas a solas

El rap pinta palacios encima de sus chabolas

Vengo con la cara de un «adiós» más que de un «hola»

Con un micro en el tobillo como quien trae una pistola

¡Ah!

Y tan a gusto en Alcatraz

La cárcel de mi libertad donde me encuentro en paz

En paz, ¡ah!

Paz, es no estar nunca en ningún bando

Paz, es no explicarle a nadie ni el dónde ni el cuándo

Paz, es ir borrando, ir creando nuevos mundos

Es decepcionarte y pronto pasar a otro asunto

Paz a todos esos que sufrieron y aún se fían

A esos que el dolor nunca ha impedido que sonrían

El amor fue mi única ideología

Y la chica más guapa siempre fue la que menos lo pretendía

No pierdo el tren de la suerte, por si es el único

Doy cada beso bien fuerte, por si es el último

No sufro pánico escénico, amo a mi público

Mis frases calman mucho más que un barbitúrico

¿Qué voy hacer?

Si esos cabrones me han hecho de piedra

Sin galardones, pero soy como un héroe de guerra

¿Qué voy a hacer?

Si me imitan y no lo admiten

Sé que no hay pudor, si del alma soy un stripper

Escribo laberintos y rapeo libertades

Tan desconfiado, no creo ya ni en mis verdades

Tantas puertas, pero faltan llaves

Tú sabes, que mis miedos mentales siempre llegan puntuales

Ya ves, viajo a través de las rendijas que me deja el tiempo

Ayer planee todo lo que ahora me está sucediendo

No me arrepiento de las balas que gasté

Tampoco me arrastré por pillar cacho del pastel

Lo siento

Y hoy presencio mis progresos más que mis ingresos

Siempre cerca de mis barras, como un preso

Y lo disfruto, no

No existe otro sustituto, no

Mi rap te enseña todo eso que el instituto no

Y lo hago como la seda (la seda)

Sólo descanso si me sedan (me sedan)

Si aquí es un «sálvese quien pueda»

Será que ya yo no sé darte lo que esperas

Será que no me importa

Si hay que pelear, peleo

Que llevo en cada fraseo otros dos guantes de boxeo

Que veo tantos rappers con estiércol en la boca

Yo llego y me los follo sin quitarme ni la ropa

¡Bah!

Y menos mal que no soy inmortal

Que triste sería vivir sabiendo que no hay un final

Un sabio me dijo: «Tira tu equipaje»

Dijo que lo más trendy ahora es no llevar ni un tatuaje

Dijo: «Hay tanto montaje y tanto chulo»

Dijo, que hasta el más charlatán también se puede quedar mudo

Y hoy saludo a un yo más viejo

Pero no me jode

Porque hago música

Y entonces soy eternamente joven

Tras tantas vueltas y sigo en la misma puerta

Tantas vías muertas, tantas noches en alerta

Pero si no trabajo, cada día es una herida

Si intentan tirarme abajo

Es porque ven que estoy arriba

Bienvenido, a mi versión de los hechos

A estos versos que te dicen que le hagas más caso al pecho

Que cambies joder, que no eres nadie si no luchas

Que no lo digo yo, lo dices tú porque me escuchas

Yo sigo en las manos del dios tiempo, nunca le vencí

Que me acaricie o me ahogue, depende de mí

Sólo vi palabras donde otros vieron restos

Por eso el silencio no me quita el puesto

Recorrí el mundo, vi alegrías y lamentos

Pero el viaje más intenso

Fue el que me hice yo por dentro

¿Qué voy a hacer?

Si ya no sé pisar el freno

Si adoro salir a buscar truenos y besos obscenos

Tengo veneno, tú el antídoto y opuestos se atraen

Así recojo las dudas que se te caen

Hasta el listo se distrae, dejando caer sus remos

Pero aquí hay tantos memos juzgando errores ajenos

Yo con mi película, te dejo ver el tráiler

Ya lo sé, sólo hay lluvia, humo y aire

Lo sé, que sólo sé hacerme cruces

Y lo dulce de la vida casi nunca me seduce

Buceé entre lo nocivo hasta tiritar

Ahora escribo porque sé que esa es mi forma de gritar

Me pueden imitar y yo les dejo las migajas

Saben que les saco nueve discos de ventaja

Ya no me queda insomnio, se ha dormido hasta el demonio

De la primavera vivo, pero aprendo del otoño

Mis cadenas las corté como mi césped

Pero tristeza vino a verme, no hay sitio para otro huésped

Y en este asilo descansa lo prohibido

Viaja junto a mí, te prometo la puta verdad

Siempre he sido de los incomprendidos

Y en esto de vivir, el reto sólo es la felicidad

Y es obvio, que a veces yo también me rindo

Que salgo del infierno a pasearme por el limbo

Que afronto la injusticia que no extingo

Aunque me parta el corazón como trozos de pan Bimbo

Que sé quién soy, sé el efecto que yo os causo

Pero soy mucho más yo, sin el foco ni el aplauso

Esa es mi victoria, hacer algo excepcional

Y que al verme por la calle veas alguien de lo más normal

Mi arte marcial es ignorar al que provoca

Hay quien habla con los ojos, hay quien mira por la boca

Pero no te confundas, yo también sé matar rápido

Y sé que hay caricias que te marcan como un látigo

Que choca contra la roca del olvido

Luego muere mar adentro junto a miles de amores fingidos

Llora conmigo…

Y una lágrima se vierte y riega aquello que perdimos

Y esto es todo amigos, ahora coged el testigo y volad

Salid ahí fuera y buscad

Sin descanso hasta que sangre cada herida

Yo ya llegué a mi meta, ahora empieza vuestra partida

о...

Қағаздың алдында сағаттар ойланып...

Бір жапырақ қағаздың алдында сөйлеген жылдар...

Тері астындағы әлемдер, саяхаттау…

Менің болмысымды қалай тыныштандыруға болады?

Іздеуде…

Сөйлесу - жүрек соғысын тоқтатудың тағы бір жолы

Тек намаз күнәһардың уақытын жоғалтады

Қатты құладым, жер менің ең жақын досым

Мен тек жүректі тыңдаймын, қалғаны шу

Мен жоғалып кетсем де, тірімін

Өйткені жол ұзақ

Мен өз ойымды айтқан кезде ғана сенімді боламын

Сіздің консенсустың жоқтығы бүгін маған асығыс айқайлайды

Рэпте ешқашан төтенше жағдайдан шығу болмайды

Ол бардың сәйкессіздігі, ұлы істерді тойламаймын

Бірақ кішкентай нәрселерден мен ең үлкен кештерді қалай жасау керектігін білемін

Әр тыңдарманды тұңғиықтан жетелеген мен едім

Бірақ айтыңызшы, мені өзімнен кім қорғайды?

Дәуіт Ғолиятты іздеп, оны жеңгенін қалайды

Сабын көпіршігі ешқашан жарылмаса екен

Мүмкін емес, мүмкін еместі күтіп өмір сүремін

Қайталанбайтын нәрсені қайталауға тырысу

Еркін, мен өз сезімімді түсіріп, сізге бұл туралы айтсам, мен солай боламын

Жетілгендік, торсыз секіру, күліп құлау дейді

Мен танго ұсынамын, фонда тост естіледі

Сіз Гринпистің үлкен калькін шегетінімді тыңдайсыз

Мен бос парақтарымда өмір сүремін

Мен ашу-ызаны бояп, көңілсіздіктерімді өшіріп жатқанда

Қорқыныш пен ашу, өтірік естеліктер

Өлең өз өмірін сақтай алатынын түсінбейді

Менің құндылығымды жігіттігіммен немесе қаржыммен өлшеме

Оны менің жақсы каллиграфияммен өлшеңіз

Менің сенімім шешілмеген болса да, мен қуаныштан зардап шегемін

Ал менің барлық тыртықтарым күлімсіреу түрінде

Мен тұтқынмын, бірақ кілт кім болады?

жөтел және жөтел

Бірақ бұл нашарлауды тоқтату үшін сироп кім болады?

Мен ешқашан ештеңеге сенбейтіндердің бірімін

бірақ олар мұның бәрін қалайды

Маргаритамның құрғағанын көріп мақтанамын

Мақтаныш, кейде сізге қажет нәрсе емес

Шақырсаң түк шықпайтыныма мақтанамын

Ал келушілерсіз төбеге жатып қарау

Ақымақтар қоныстанатын заманда өмір сүрсем

Тілге қамқорлық жасау енді сән емес (иә)

Мен балалардың коррозияға ұшыраған дәуірінде өмір сүріп жатырмын

Висин мен Яндел Леонард Коэннен көбірек сатады

Ал сен күтесің бе?

Мен қайғылы нәрселерді ұнатамын

Өрмекшілер аққуларға, драмалар әзілге

Сіз бар-жоғына мән бермесеңіз, жоғалтатын ештеңе жоқ

Ол сізден бас тартқанда, бірақ сіз талап етесіз

Менің үш бөлігім: жүрек, ақыл және шарлар

Олардың қайсысы өз шарттарын қоятынын тап

Менің жағыма келетін көптеген азғырулар

Бірақ бүгін мен әр жартаста еркінмін

Жалғыз, қаншама метафоралар жалғыз

Рэп сарайларды шатырларының үстіне бояйды

Мен «сәлем» дегеннен гөрі «қош бол» деген жүзбен келемін.

Мылтық әкелген адам сияқты тобығында микрофоны бар

о!

Алькатраста өте ыңғайлы

Мен өзімді тыныш сезінетін еркіндігімнің түрмесі

Тыныштықта, о!

Бейбітшілік ешқашан екі жақта да болмайды

Бейбітшілік ешкімге қай жерде, қашан екенін түсіндірмейді

Бейбітшілік жойылуда, жаңа әлемдер жасайды

Бұл сіздің көңіліңізді қалдыру және көп ұзамай басқа мәселеге көшу

Барлық зардап шеккендерге және әлі де сенетіндерге тыныштық

Ауыруы олардың күлімсіреуіне ешқашан кедергі болмағандарға

Махаббат менің жалғыз идеологиям болды

Ал ең әдемі қыз әрқашан оны аз қалаған қыз болды

Бақытты пойыздан қалмаймын, жалғыз болса керек

Мен әрбір поцелуге өте қатты беремін, егер бұл соңғы болса

Мен сахна қорқынышынан зардап шекпеймін, мен өз көрермендерімді жақсы көремін

Менің сөз тіркестерім барбитуратқа қарағанда әлдеқайда тыныштандырады

Мен не істеймін?

Сол бейбақтар мені тастан жасаған болса

Мақтау жоқ, бірақ мен соғыс батыры сияқтымын

Мен не істеймін?

Маған еліктеп, мойындамаса

Білемін ұят жоқ, Жаннан болсам стриптизші

Мен лабиринт жазамын және еркіндіктерді айтамын

Сенімсіздігім сонша, мен енді өз шындығыма сенбеймін

Есіктер көп, бірақ кілттер жоқ

Менің психикалық қорқыныштарым әрқашан уақытында келетінін білесіз

Көрдіңіз бе, мен уақыт мені тастап кеткен жарықтар арқылы саяхаттаймын

Кеше мен қазір басымнан өтіп жатқанның бәрін жоспарладым

Мен жұмсаған оқтарыма өкінбеймін

Мен де торттың бір бөлігін алу үшін өзімді сүйретпедім

Кешіріңіз

Ал бүгін табысымнан гөрі алға жылжуымның куәсі болып отырмын

Әрқашан менің темір торыма жақын, тұтқын сияқты

Мен одан ләззат аламын, жоқ

Басқа алмастырушы жоқ, жоқ

Менің рэпім сізге институт үйретпегеннің бәрін үйретеді

Мен мұны жібек (жібек) сияқты жасаймын

Егер олар мені тыныштандырса ғана демаламын (мені седан)

Егер бұл жерде «әр адам өзі үшін» болса

Мүмкін мен күткен нәрсені саған қалай беруді білмеймін бе?

Маған мән бермейтін болады

Егер сіз күресуіңіз керек болса, мен күресемін

Мен әр фразаға тағы екі бокс қолғабын киемін

Аузында көң бар қаншама рэперлерді көремін

Мен келіп, тіпті киімімді де шешпей-ақ оларға сиқырмын

Бах!

Бақытымызға орай, мен өлмейтін емеспін

Соңы жоқ екенін біле тұра өмір сүру қандай өкінішті

Маған бір данышпан айтты: «Жүгіңді таста»

Ол қазір ең сәнді нәрсе - татуировка жасамау екенін айтты

«Монтаж өте көп және керемет» деді.

Ол тіпті ең көп сөйлейтіндердің де үнсіз қалуы мүмкін екенін айтты

Ал бүгін мен үлкенді құттықтаймын

Бірақ бұл маған ұнамайды

өйткені мен музыка жасаймын

Сондықтан мен мәңгі жаспын

Қаншама бұрылыстан кейін мен әлі де сол есіктің алдында тұрмын

Қаншама тұйық жолдар, қаншама түн сергек

Бірақ жұмыс істемесем, әр күнім жара

Егер олар мені құлатуға тырысса

Себебі олар менің тұрғанымды көреді

Менің фактілердің нұсқасына қош келдіңіз

Кеудеге көбірек көңіл бөлуді айтатын мына өлең жолдарына

Қарғыс атпасаң, сен ешкім емессің

Мен айтпаймын, сен мені тыңдағандықтан айтасың

Мен әлі уақыт құдайының қолындамын, мен оны ешқашан ұрған емеспін

Еркелетесің бе, тұншығасың ба, өз еркім

Мен басқалардың қалдықтары көрген сөздерді ғана көрдім

Сондықтан үнсіздік менің ұстанымымды алып тастамайды

Дүниені араладым, қуаныш пен өкінішті көрдім

Бірақ ең қарқынды саяхат

Бұл мен өзімді іштей жасаған адам болды

Мен не істеймін?

Мен енді тежегішті қалай басуды білмесем

Егер мен күн күркіреуі мен ұятсыз сүйіспеншілікті іздеп шығуды ұнатсам

Менде у бар, сен қарсысың және қарама-қарсылықтар тартады

Сіз тастайтын күмәнді мен осылай жинаймын

Ақылдының өзі ескектерін түсіріп, көңілі ауып кетеді

Бірақ мұнда басқа адамдардың қателіктерін бағалайтын ақымақтар көп

Мен фильміммен бірге трейлерді көруге рұқсат етемін

Білемін, мұнда тек жаңбыр, түтін және ауа бар

Мен өзімді қалай кесіп өтуді ғана білетінімді білемін

Ал өмірдегі тәтті нәрселер мені сирек еліктіреді

Мен дірілдегенше зияндылардың арасына сүңгіп кеттім

Қазір жазып отырмын, өйткені бұл менің айқайлау тәсілім екенін білемін

Олар маған еліктей алады, мен оларға үгінділерді қалдырамын

Олар менің олардан тоғыз рекорд алатынымды біледі

Менде енді ұйқысыздық жоқ, ол шайтанға дейін ұйықтады

Мен көктемнен өмір сүремін, бірақ күзден үйренемін

Шынжырларымды шөпімдей кесіп тастадым

Бірақ мені көріп мұң келді, басқа қонаққа орын жоқ

Ал бұл баспанада тыйым салынғандар жатады

Менімен бірге саяхаттаңыз, мен сізге шындықты уәде етемін

Мен әрқашан түсінбегендердің бірі болдым

Ал бұл өмірде қиындық тек бақыт

Ал кейде менің де бас тартатыным анық

Мен тозақтан шығу үшін белгісіздікпен жүру үшін келдім

Мен сөндірмейтін әділетсіздікке тап болғаным

Бұл менің жүрегімді Бимбо нанының кесектеріндей жараласа да

Мен өзімнің кім екенімді білемін, мен сізге әкелетін әсерді білемін

Бірақ назар аудартпай немесе қол шапалақтаусыз бұл мен үшін әлдеқайда көп

Бұл менің жеңісім, ерекше нәрсе жасау

Мені көшеде көргенде, өте қарапайым адамды көресің

Менің жауынгерлік өнерім – арандатқанды елемеу

Көзбен сөйлейтін бар, аузымен қарайтын бар

Бірақ шатастырмаңыз, мен тез өлтіруді де білемін

Қамшының сабындай таңбалайтын еркелету барын білемін

Бұл ұмытылған тасқа соғылады

Содан кейін ол мыңдаған жалған махаббатпен бірге теңізде өледі

менімен бірге жыла...

Ал көз жасымыз жоғалтқанымызды төгіп, суландырады

Міне, адамдар енді таяқшаны алып, ұшады

Онда шығып, қараңыз

Әрбір жара қан кеткенше тыныштық жоқ

Мен мақсатыма жеттім, енді сіздің ойыныңыз басталады