Antártida - Nach

Te doy mi frío

La imagen es blanca si la amplío

Otra sombra que se arranca lejos del vacío

Soy como un escalofrío

Un fantasma entre el gentío, sombrío

Sonrío al dolor mientras dicta sus lecciones

Muero en guerras, pero nazco entre canciones

Duermo en vagones traseros

Mis miedos son fieros eneros que congelan decisiones

Ya pasé cuatro otoños malherido

Soledad me bendice cuando yo la maldigo

El olvido y la nostalgia no tienen edad

Por la pérdida de amores y de amigos

El tiempo es mi testigo y mi verdugo

Él sonríe mientras ve como me arrugo

Madrugo desnudo, sin escudo en el camino

Porque mi mente es un puente que no termino

Que luego vuelvo a cruzar, juego eterno

Interminable, como el blanco del cuaderno

Duermo y no sueño hadas, no sueño nada

Si al nacer lloraba, es porque supe lo que me esperaba

Mi armada era mi amada, ahora es mi almohada

Fui un cachorro sin espada, sin dagas

Sin nada, sólo mis llagas sintiendo el hielo

Así me enfrento al ejército del miedo

Soy un esclavo del tiempo (soy un esclavo del tiempo)

Perdido entre la blanca oscuridad

La nieve cubriendo mi cuerpo (la nieve cubriendo mi cuerpo)

Sigo solo en esta Antártida (ah)

Busco mis armas, pero no las llevo encima

Miles de jinetes transparentes se aproximan

Y pasan los meses, sin paz ni alcatraz

Mi mitad más voraz se alimenta de rap

Mira, como apago la luz de esos esclavos

Crucificados sin cruz y sin clavos

¿Qué sabrán ellos de Siberia y su ventisca?

¿Qué sabrán ellas de la histeria del artista?

Yo en mi galaxia, feliz en mi amnesia

El poder del presente como única iglesia

La narcolepsia por perder lo que más quise

Por ser un niño prodigio, como Bobby Fischer

Días grises en el filo de lo que decido

Tan dormido, porque el grito es un leve suspiro

La certeza de saber que soy un ciervo herido

De ver cómo la belleza cae a tiros

Miro a la muerte tan flaca y opaca

Yo quiero playa, maracas, hamaca

Resaca y botella, botella y resaca

Pero, paso el día gruñendo como Chewbacca

Cloaca existencial, brújula sin nombre

El dolor espera al sur, el temor al norte

Es mi deporte pensar y pensar

Pero a veces pensar demasiado te hace cortes

Soy un esclavo del tiempo

Perdido entre la blanca oscuridad

La nieve cubriendo mi cuerpo

Sigo solo en esta Antártida

Soy un esclavo del tiempo (soy un esclavo del tiempo)

Perdido entre la blanca oscuridad

La nieve cubriendo mi cuerpo (la nieve cubriendo mi cuerpo)

Sigo solo en esta Antártida

Busqué mi norte y los cortes cicatrizaron

Me alejé del desamparo y de su disparo

Hoy lo veo todo claro, lo comprendo

Mi luz interna es la linterna que tengo

Me enfrento a mi pánico y su ártico, así los miro

Mientras respiro y me giro hacia su encuentro (oh)

Dentro de mí habitan cuatro fantásticos

Son mi voz, mi valor, mi talento, mi fe

Sé que llegaré al oasis que fuera me espera (sí)

Puedo ver que tras la nieve está la primavera (oh)

Y quien me quiera, que se una a mi manada

Prometo dar mi mirada más sincera

Así cuando muera, moriré como un guerrero

Un viajero, heredero del dolor y la tormenta

Victorioso tras la lucha más sangrienta (sí)

La lucha de vencer mi propio miedo (miedo)

Саған салқын тигіземін

Егер үлкейтсем, сурет ақ болады

Бос жерден үзілген тағы бір көлеңке

Мен салқындаған сияқтымын

Көпшіліктегі елес, мұңайып

Ол сабақтарын айтып жатқанда, мен ауырғанына күлемін

Мен соғыста өлемін, бірақ мен ән арасында туамын

Мен артқы көліктерде ұйықтаймын

Менің қорқынышым - шешімдерді тоқтататын қатал қаңтар

Мен төрт күзді ауыр жарақатпен өткіздім

Мен оны қарғасам, Соледад батасын береді

Ұмытшақтық пен сағыныштың жасы жоқ

Махаббат пен достардан айырылғаны үшін

Уақыт менің куәгерім және менің жазашым

Ол менің мыжылғанымды көріп күледі

Жалаңаш ерте тұрушы, Жолда қалқан жоқ

Себебі менің ойым бітпейтін көпір

Содан кейін мен тағы да кесіп өтемін, мәңгілік ойын

Шексіз, дәптердің ақтарындай

Мен ұйықтаймын және перілерді түс көрмеймін, мен ештеңе түсінбеймін

Егер мен туылғанда жыласам, бұл мені не күтіп тұрғанын білгендіктен

Әскерім менің махаббатым еді, Енді ол менің жастығым

Қылышсыз, қанжарсыз күшік едім

Ештеңе жоқ, тек менің жараларым мұзды сезінді

Мен қорқыныш әскерімен осылай бетпе-бет келемін

Мен уақыттың құлымын (мен уақыттың құлымын)

Ақ қараңғыда адасып

Менің денемді жауып тұрған қар (менің денемді жауып тұрған қар)

Мен бұл Антарктидада әлі жалғызбын (ах)

Мен қару-жарақтарымды іздеймін, бірақ мен оларды алып жүрмеймін

Мыңдаған мөлдір аттылар келеді

Айлар тыныштықсыз немесе алькатразсыз өтеді

Менің ашкөз жартым рэппен қоректенеді

Қараңдаршы, әлгі құлдардың жарығын қалай өшіремін

Айқышсыз және шегесіз айқышқа шегеленген

Олар Сібір және оның бораны туралы не біледі?

Олар суретшінің истериясы туралы не біледі?

Мен галактикада, амнезияда бақыттымын

Жалғыз шіркеу ретінде қазіргі күш

Мен ең жақсы көретін нәрсені жоғалту үшін нарколепсия

Бобби Фишер сияқты вундеркинд бала болғаны үшін

Мен шешетін сұр күндер

Ұйықтап жатыр, өйткені айқай - аздап күрсіну

Менің жаралы киік екенімді білудің сенімділігі

Сұлулықтың кадрға қалай түсетінін көру үшін

Мен өлімге соншалықты арық және бұлыңғыр қараймын

Маған жағажай, маракас, гамак керек

Асқабақ пен бөтелке, бөтелке мен асық

Бірақ, мен күнімді Чубакқа ұқсап бақырып өткіземін

Экзистенциалды канализация, атаусыз компас

Оңтүстікте ауырсыну, солтүстікте қорқыныш күтеді

Ойлау және ойлау – менің спортым

Бірақ кейде шамадан тыс ойлау сізді кесіп тастайды

Мен уақыттың құлымын

Ақ қараңғыда адасып

Денемді жауып тұрған қар

Мен бұл Антарктидада әлі жалғызбын

Мен уақыттың құлымын (мен уақыттың құлымын)

Ақ қараңғыда адасып

Менің денемді жауып тұрған қар (менің денемді жауып тұрған қар)

Мен бұл Антарктидада әлі жалғызбын

Мен солтүстікімді іздедім, кесілген жерлер жазылды

Мен дәрменсіздік пен оның атуынан алыстадым

Бүгін мен бәрін анық көріп отырмын, түсіндім

Менің ішкі жарығым - қол шамым

Мен дүрбелең мен оның арктикасына тап болдым, сондықтан мен оларға қараймын

Мен дем алып, оны қарсы алуға бұрылған кезде (о)

Менің ішімде төрт фантастикалық өмір сүреді

Олар менің дауысым, құндылығым, талантым, сенімім

Мен өзімді күтіп тұрған оазиске жететінімді білемін (иә)

Мен қардың артында көктем екенін көріп тұрмын (о)

Ал кім мені жақсы көрсе, менің топтамама қосыл

Мен ең шынайы көзқарасымды беруге уәде беремін

Сондықтан мен өлсем, мен жауынгер болып өлемін

Саяхатшы, азап пен дауылдың мұрагері

Ең қанды шайқастан кейін жеңіске жетті (иә)

Өзімнің қорқынышымды жеңу үшін күрес (қорқыныш)