Kiedy Się Dziwić Przestanę - Maryla Rodowicz

Kiedy się dziwić przestanę

Gdy w mym sercu wygaśnie czerwień

Swe ostatnie, niemądre pytanie

Niezadane w połowie przerwę

Będę znała na wszystko odpowiedź

Ubożuchna rozsądkiem maleńkim

Czasem tylko popłaczę sobie

Łzami tkliwej, głupiej piosenki

By za chwilę wszystko, wszystko zapomnieć

Kiedy się dziwić przestanę

Będzie po mnie, będzie po mnie

Będzie po mnie, będzie po mnie

Będzie po mnie, po mnie

Kiedy się dziwić przestanę

Zgubię śpiewy podziemnych strumieni

Umrze we mnie co nienazwane

Co mi oczy jak róże płomieni

Dni jednakim rytmem pobiegną

Znieczulone, rozsądne, żałosne

Tylko życia straszliwe piękno

Mnie ominie nieśmiałą wiosną

Za daleko jej będzie do mnie

Kiedy się dziwić przestanę

Będzie po mnie, będzie po mnie

Będzie po mnie, będzie po mnie

Będzie po mnie, po mnie

Kiedy się dziwić przestanę

Lżej mi będzie i łatwiej bez tego

Ścichną szczęścia i bóle wyśmiane

Bo nie spytam już nigdy — dlaczego?

Błogi spokój wyrówna mi tętno

Gdy się życia nauczę na pamięć

Wiosny czułej bolesne piękno

Pożyczoną poezją zakłamię

I nic we mnie, we mnie

Nic koło mnie, koło mnie

Kiedy się dziwić przestanę

Będzie po mnie, będzie po mnie

Będzie po mnie, będzie po mnie

Będzie po mnie, po mnie

Мен таңдануды қойғанда

Жүрегімде қызыл сөнгенде

Оның соңғы, ақымақ сұрағы

Қажетсіз үзіліс

Мен барлығының жауабын білетін боламын

Кішкентай сезіммен нашар

Мен кейде жылаймын

Нәзік, ақымақ әннің көз жасы

Бір сәтте бәрін ұмыту

Мен таңдануды қойғанда

Менен кейін болады, менен кейін болады

Менен кейін болады, менен кейін болады

Менен кейін, менен кейін болады

Мен таңдануды қойғанда

Мен жер асты ағындарының әнін жоғалтамын

Аты аталмағандар менде өледі

Менің көзім жалынның раушан гүліне ұқсайды

Күндер сол қарқынмен өтеді

Жансыздандырылған, саналы, аянышты

Тек қорқынышты сұлулық өмірі

Ұялшақ бұлақ жанымнан өтеді

Ол менен тым алыс болады

Мен таңдануды қойғанда

Менен кейін болады, менен кейін болады

Менен кейін болады, менен кейін болады

Менен кейін, менен кейін болады

Мен таңдануды қойғанда

Онсыз оңай әрі оңай болады

Бақыт пен күлкілі азаптар үнсіз қалады

Өйткені мен енді ешқашан сұрамаймын - неге?

Бақытты тыныштық жүрегімді теңестіреді

Өмірді жатқа үйренгенде

Көктемнің нәзік азапты сұлулығы

Алынған поэзиямен үзілемін

Ал менде, менде ештеңе

Менің айналамда ештеңе жоқ

Мен таңдануды қойғанда

Менен кейін болады, менен кейін болады

Менен кейін болады, менен кейін болады

Менен кейін, менен кейін болады