С тобой на веке - Маршал Ашроев

Родился и жил без отца пассивный.

Одним словом просто неудачник.

Но люблю его и может быть скучаю иногда.

Жизнь без отца — это не жизнь.

А пролетевшие года и другое воспитание.

Он меня ростил до школы.

Но я рос и видел, что в этом не было любви.

И с годами мои мысли начали рости и меняются мечты.

Моя жизнь была словно рисунком на листе формата А4.

Ночи были грустными и не видно звёзд на небе.

И погода не из лучших.

Мама стоя у окна грустила я ей говорил.

Пожалуйста не надо!

Зачем же бередить то, что не зажило ещё?

Честно говоря не раз всё это повторялось.

Прабабушка твердила:

Успокойся и подумай о своём сынке.

Ведь я вас всех люблю и не хочу чтоб вы страдали.

(Припев)

Любимая моя, Бабушка Аня.

Люблю я тебя не чуть больше чем себя!

Ты знай одно, что рядом я всегда.

И буду помнить я тебя всегда.

И останусь я с тобой на веке!

Любимая моя, Бабушка Аня.

Люблю я тебя не чуть больше чем себя!

Ты знай одно, что рядом я всегда.

И буду помнить я тебя всегда.

И останусь я с тобой на веке!

(2.Куплет)

Раньше не ценил я бабушку.

Ведь тогда я был ещё совсем ребёнком.

Но когда её не стало, то я начал понимать.

что я потерял самое дорогое и родное для меня.

Мне было плохо знать и думать, что больше её нет!

Потом я начал заниматься музыкой и по ночам писал свои стихи.

О том, что происходит в мире.

Поначалу было сложно и не в рифму было всё!

И вот сейчас я здесь у микрофона

со своим сонетом и альтернативом Маршал.

Как-то было сказано: Давай завязывай ты с репом.

Но я не смог и я добился музы вдохновения.

Отец Сергей играл же на гитаре.

Как обычно скромно, да не в трезвом виде в подворотне.

Но, а там Путаны и по струнам шаг за шагом.

Сидя дома в ожидании мама ожидала муженька.

Она простить его была готова.

А у него гуляет ветер в голове!

(Припев)

Туылды және әкесіз өмір сүрді.

Бір сөзбен айтқанда, жеңілген.

Бірақ мен оны жақсы көремін, кейде сағынамын.

Әкесіз өмір өмір емес.

Ал өтіп бара жатқан жылдар мен басқаша тәрбие.

Ол мені мектепке тәрбиеледі.

Бірақ мен өстім, оның ішінде махаббат жоқ екенін көрдім.

Ал жылдар өткен сайын ойларым өсіп, армандарым өзгере бастады.

Менің өмірім А4 парағына салынған сурет сияқты болды.

Түндер мұңды болды, аспандағы жұлдыздарды көре алмадың.

Ал ауа-райы жақсы емес.

Терезеде тұрған анам қайғырды, мен оған айттым.

Өтінемін, жасамаңыз!

Неліктен әлі жазылмаған нәрсені араластыру керек?

Шынымды айтсам, бұл қайта-қайта болды.

Әжесі:

Тыныштанып, ұлыңызды ойлаңыз.

Мен бәріңді жақсы көремін және қиналғаныңды қаламаймын.

(Хор)

Менің сүйікті, Аня әжем.

Мен сені өзімнен артық жақсы көремін!

Сіз бір нәрсені білесіз, мен әрқашан қасындамын.

Ал мен сені мәңгі есімде сақтаймын.

Ал мен сенімен мәңгі бірге боламын!

Менің сүйікті, Аня әжем.

Мен сені өзімнен артық жақсы көремін!

Сіз бір нәрсені білесіз, мен әрқашан қасындамын.

Ал мен сені мәңгі есімде сақтаймын.

Ал мен сенімен мәңгі бірге боламын!

(2.Өлең)

Бұрын әжемнің қадірін білмеуші едім.

Өйткені, ол кезде мен бала едім.

Бірақ ол кеткенде мен түсіне бастадым.

мен үшін ең қымбатты және қымбаттыдан айырылдым.

Оның енді жоқ екенін білу және ойлау маған жаман болды!

Содан музыкамен айналысып, түнде өлең жаза бастадым.

Әлемде не болып жатқаны туралы.

Бастапқыда қиын болды және бәрі рифмасыз болды!

Енді мен микрофонның алдында отырмын

оның сонетімен және балама маршалымен.

Бірде айтты: Жүр, оны шалқанмен байла.

Бірақ қолымнан келмеді және мен шабыт музасына қол жеткіздім.

Әкесі Сергей гитарада ойнады.

Әдеттегідей, қарапайым, бірақ шлюзде байсалды емес.

Бірақ, және бар Putany және жолдар кезең-кезеңімен.

Үйде отырып, күтіп, анасы күйеуін күтіп отырды.

Ол оны кешіруге дайын болды.

Оның басында жел бар!

(Хор)