Vielas De Alfama - Mariza

Horas mortas, noite escura

Uma guitarra a trinar

Uma mulher a cantar

O seu fado de amargura

E através da vidraça

Enegrecida e quebrada

A sua voz magoada

Entristece quem lá passa

Refrão:

Vielas de Alfama

Ruas de Lisboa antiga

Não há fado que não diga

Coisas do vosso passado

Vielas de Alfama

Beijadas pelo luar

Quem me dera lá morar

Pra viver junto do fado

A lua às vezes desperta

E apanha desprevenidas

Duas bocas muito unidas

Numa porta entreaberta

Então a lua corada

Ciente da sua culpa

Como quem pede desculpa

Esconde-se envergonhada

Refrão

Өлі сағаттар, қараңғы түн

Ән айтатын гитара

Ән айтып жатқан әйел

Ащы тағдырыңыз

Және шыны арқылы

Қара және сынған

Сенің жаралы дауысың

Ол жерден өтіп бара жатқандарды қынжылтады

Хор:

Альфама аллеялары

Ескі Лиссабон көшелері

Айтпайтын фадо жоқ

Сіздің өткен оқиғаларыңыз

Альфама аллеялары

ай сәулесімен сүйді

Мен сонда өмір сүргенімді қалаймын

Фадомен бірге тұру

Ай кейде оянады

Және сақтықсыз ұсталды

Екі өте жақын ауыз

Жартылай ашық есікте

Сонымен, түсті ай

Өз кінәңізді білу

кешірім сұрайтын адам сияқты

ұятқа жасырыну

Хор