Vieille - Marie-Paule Belle

Elles vont, trottant de boutique en boutique, en bavardant

Elles n’ont jamais peur de perdre leur temps

Devant l'église, elles s’arrêtent sans entrer

Parce qu’elles n’ont plus rien à demander

Elles sont émues par un chat, un bébé

Les vieilles dames à qui je veux ressembler

Je ne sais pas comment elles font pour tricoter le temps

Pour tricoter tous leurs anciens tourments

Un jour, ont-elles été jeunes et jolies

Ont-elles espéré un pas dans la nuit

Ouvert une lettre qui a tout détruit

Ont-elles pleuré comme je pleure aujourd’hui?

Vieille

Si déjà je pouvais être vieille

Pour qu’enfin ma douleur s’ensommeille

Vieille

Pour que le vent de la nuit balaye

Les soucis, les erreurs de la veille

Vieille

C’est vers le soir que l’on s'émerveille

Mais je n’en suis encore qu'à midi

Elles vont, trottant de mémoire en méprise, en évoquant

Ce qu’elles ont vu, ce qu’elles croient être vrai

À l’heure du thé, elles peuvent bien inventer

Y a plus personne pour le leur reprocher

Est-ce que leurs mains, un jour, ont caressé

D’autres vivants que le chat dans l’entrée?

Je ne sais pas si elles portent un masque sur leurs secrets

Ou si elles ont vraiment tout oublié

Il n’y a plus d’histoire à déchiffrer

Sur ces visages où tout s’est effacé

Sur mon visage, que lira-t-on demain?

Peut-on garder l’amour sans le chagrin?

Олар дүкенді аралап, әңгімелесіп жүр

Олар ешқашан уақыттарын босқа өткізуден қорықпайды

Шіркеу алдында олар кірмей тоқтайды

Өйткені олардан басқа сұрайтын ештеңе жоқ

Оларды мысық, сәби қозғайды

Мен сияқты болғым келетін қарт ханымдар

Мен олардың уақытты қалай тоқып жатқанын білмеймін

Олардың барлық ескі азаптарын тоқу үшін

Бір кездері олар жас және әдемі болды

Түнде бір қадам үміттенді ме

Бәрін құртқан хатты ашты

Бүгін мен жылағандай олар жылады ма?

Ескі

Егер мен қартайсам

Менің ауырсынуым ақыры ұйықтап кетуі үшін

Ескі

Түнгі жел соғуы үшін

Алдыңғы күннің уайымдары, қателіктері

Ескі

Кешке қарай таңғалып жатырмыз

Бірақ мен әлі түсте ғана жүрмін

Олар жадтан түсінбеушілікке дейін жүгіреді, оятады

Олардың көргені, шындыққа сенгені

Шай уақытында олар ойлап табуы мүмкін

Енді оларды кінәлайтын ешкім жоқ

Олардың қолдары еркелететін бе

Дәліздегі мысықтан басқалар тірі ме?

Олар өз құпияларына маска киіп жүр ме, білмеймін

Немесе олар шынымен бәрін ұмытып кетсе

Шифрын ашатын тарих жоқ

Барлығы өшірілген бұл беттерде

Бетімде ертең не оқимыз?

Біз махаббатты қайғысыз сақтай аламыз ба?