Ma Jonque Est Jaune - Marc Lavoine

Ma jonque est jaune, jaune jonquille à faire pleurer l’automne.

Ma jonque est jaune, j’en connais qui s’en étonnent.

Ma jonque est jaune, jaune jonquille de Manille à la quille.

Elle me torpille de regard feu des dragonnes.

Porté par des vagues de jade, j’ai déjà du vague à l'âme.

Dansez-moi, javanaise sur les falaises de nos jadis.

Ma jonque est jaune, jaune jonquille à faire trembler les ormes.

Ma jonque est jaune, j’en connais que ça désarme.

Ma jonque est comme les mers qu’on traverse au pied de l’opium.

Là sur ma natte, mes pensées l’habillent d’agate.

En attendant le sampan, je fais les cent pas

Sous un ciel de safran, je me sens pas, pas si souffrant.

Dans la vase s’abîment des faïences et des ming

En avant la machine, au vent salé, j’me laisse aller.

Ma jonque est jaune, jaune jonquille à rajeunir les hommes.

Ma jonque est jaune, petite esquisse à la gomme.

Ma jonque est jaune, jaune jonquille à faire rougir l’automne.

Ma jonque est jaune, jaune à rajeunir un homme.

Ma jonque est jaune.

Менің керексіз заттарым сары, күзді жылататын нарцис сары.

Менің қоқыстарым сары, соған таң қалатындарды білемін.

Менің қоқыстарым сары, Манила нарцисы кильде сары.

Ол мені отты айдаһар көзқарастарымен торпедалайды.

Нефрит толқындарымен тасып, Менің жанымда толқын бар.

Биле мені, Явандар біздің өткеннің жартастарында.

Менің қоқысым сары, қарағашты дірілдететін нарцис сары.

Менің керексіз заттарым сары, мен оның қарусызданғанын білемін.

Менің қоқыстарым апиынның етегінен өтетін теңіздер сияқты.

Менің кілемшеде менің ойларым оны агатпен киеді.

Сампанды күтіп, мен жүремін

Шафран аспанында мен сезбеймін, онша ауыртпаймын.

Вазада фаянс және минг зақымдалған

Машинаны алға, тұзды желде мен өзімді жібердім.

Менің қоқыстарым сары, ерлерді жасартатын нарцис сары.

Менің керексіз заттарым сары, кішкентай өшіргіштің эскизі.

Менің керексіз заттарым сары, күзгі қызару үшін нарцис сары.

Менің қоқыстарым сары, адамды жасартатын сары.

Менің қоқыстарым сары.