Я снова бегу - Максим Леонидов

В старой квартире, где из-под обоев торчат обрывки газет

Ты танцуешь на кухне в ночной рубашке под радио на стене.

Юрий Антонов поет старую песню о новой любви

Вот и лету конец.

Мне снова пора бежать.

И мы простимся в прихожей, которая помнит сто расставаний и встреч

И за спиной я услышу, как резко до боли щелкнет затвор замка

Таксист продымит мне в лицо: «Куда поедем, сынок?»

Просто время пришло, мне снова пора бежать.

Я снова бегу неизвестно куда,

Я просто бегу, как по склону вода.

Ты меня спросишь — в чем твой секрет?

Поверь — никакого секрета нет.

Я просто бегу, чтобы просто бежать.

Я снова бегу, мне так легче дышать.

И если ты хочешь тряхнуть стариной —

Беги со мной,

Беги со мной.

И я оставлю кирпичные морды окраин далеко за спиной,

Я оставлю хмельных и веселых друзей допивать без меня.

Я оставлю белый налив и могилы учителей,

Просто время пришло — мне снова пора бежать.

И не ищи здесь политики или долгов, не ищи здесь несчастной любви.

Я просто корабль без порта приписки — и в этом моя беда.

Возвращение в точку исхода отнимает все больше сил,

И я меняю страны и города.

И я сужаю круги, оставляя в прицеле желтый клочок земли,

И я иду на посадку, заранее зная, что и здесь не найду покой.

Кто мой друг, кто мой враг, где мой дом, где мой флаг,

Почему, черт возьми, мне снова пора бежать.

Я снова бегу неизвестно куда,

Я просто бегу, как по склону вода.

Ты меня спросишь — в чем твой секрет?

Поверь — никакого секрета нет.

Я просто бегу, чтобы просто бежать.

Я снова бегу, мне так легче дышать.

И если ты хочешь тряхнуть стариной —

Беги со мной,

Беги со мной.

Я, конечно, вернусь, и мы будем вместе много счастливых лет.

У нас обязательно будет свой дом, а в нем ребятня.

Ты танцуешь в квартире, где из-под обоев торчат обрывки газет.

Вот и лету конец… Прости меня.

Түсқағаздың астынан газет сынықтары шығып тұратын ескі пәтерде

Сен қабырғадағы радионың астында түнгі көйлегіңмен ас үйде билеп жатырсың.

Юрий Антонов жаңа махаббат туралы ескі ән айтады

Міне, жаз аяқталды.

Менің қайтадан жүгіретін уақытым келді.

Ал біз жүз қоштасу мен кездесуді еске алатын дәлізде қоштасамыз

Менің артымнан құлыптың қаншалықты ауыр шерткенін естимін

Таксист менің бетімнен темекі шегеді: «Балам, қайда барамыз?»

Тек уақыт келді, менің тағы жүгіретін кезім болды.

Мен қайтадан жүгіремін, қайда екенін білмеймін,

Мен еңістегі судай жүгіремін.

Менен сұрайсың – сенің сырың неде?

Маған сеніңіз, ешқандай құпия жоқ.

Мен жай ғана жүгіру үшін жүгіремін.

Мен қайтадан жүгіріп жатырмын, маған тыныс алу оңайырақ.

Егер сіз ескі күндерді шайқағыңыз келсе -

Менімен бірге жүгір

Менімен бірге жүгір.

Мен шеттердің кірпіш тұмсықтарын артымда қалдырамын,

Мен маскүнем және көңілді достарымды менсіз ішу үшін қалдырамын.

Ақ су мен ұстаздар бейітін қалдырамын,

Тек уақыт келді - менің қайтадан жүгіретін кезім келді.

Және бұл жерден саясат пен қарыз іздемеңіз, бақытсыз махаббатты осы жерден іздемеңіз.

Мен үй порты жоқ кемемін - бұл менің қиындығым.

Шығу нүктесіне оралу барған сайын күш алады,

Мен елдер мен қалаларды ауыстырамын.

Мен шеңберлерді тарылтып, сары жерді көзге қалдырамын,

Ал мен мұнда да тыныштық таппайтынын алдын ала біліп, қонғалы жатырмын.

Досым кім, жауым кім, үйім қайда, туым қайда,

Неге мен қайтадан жүгіруім керек.

Мен қайтадан жүгіремін, қайда екенін білмеймін,

Мен еңістегі судай жүгіремін.

Менен сұрайсың – сенің сырың неде?

Маған сеніңіз, ешқандай құпия жоқ.

Мен жай ғана жүгіру үшін жүгіремін.

Мен қайтадан жүгіріп жатырмын, маған тыныс алу оңайырақ.

Егер сіз ескі күндерді шайқағыңыз келсе -

Менімен бірге жүгір

Менімен бірге жүгір.

Әрине, қайтып келемін, бақытты жылдар бойы бірге боламыз.

Міндетті түрде өз үйіміз болады, оның ішінде балалар да бар.

Түсқағаздың астынан газеттер шығып тұратын пәтерде билейсіз.

Бұл жаздың соңы... Кешіріңіз.