Конь - Максим Леонидов

Ему говорят, что закончен бой

И пора вести учет несбывшимся снам

Ему говорят, что пора домой —

Дома, по слухам, уже весна

Там, где вдоль речки шумит камыш

Белокурые девицы идут на круг,

Про какие буги-вуги ты все твердишь,

Про какие острова?

— оглянись вокруг.

Отпусти в табун гнедого коня —

В небе месяц молодой, а в полях грачи.

А он глядит куда-то мимо меня,

Наливает по одной и опять молчит.

Ему говорят — возвращайся в строй,

Не выпячивай живот, подтяни ремень

Ему говорят — ну хватит пить, родной,

Ну, сколько можно делать из ночи день.

Возвращайся в города, где сирень в цвету,

Где под вечер ходит смерть с кистенем в руке,

Расскажи, как ты утратил свою мечту,

Спой о том, во что поверил там вдалеке.

Отпусти в табун гнедого коня —

В небе месяц молодой, а в полях грачи.

А он глядит куда-то мимо меня,

Наливает по одной и опять молчит.

Олар оған ұрыс біткенін айтады

Ал орындалмаған армандарды қадағалайтын кез келді

Олар оған үйге кететін уақыт келді дейді

Үйде, өсек бойынша, қазірдің өзінде көктем

Өзен бойындағы қамыс сыбдырлаған жер

Аққұба қыздар айналады

Сіз қандай буги-вуги туралы айтып отырсыз

Қандай аралдар?

- айналаға қара.

Лаурен атты үйірге жіберіңіз -

Аспанда жас айы бар, егістікте өрендер бар.

Ал ол менің жаныма қарайды,

Бірінен соң бірін құйып, қайтадан үнсіз қалады.

Олар оған айтады - қайтадан кезекке тұрыңыз,

Ішіңді шығарма, белбеуіңді тарт

Олар оған айтады - жақсы, ішуді доғар, қымбаттым,

Ал, түннен күндіз қанша жасауға болады.

Сирень гүлдеген қалаларға оралыңыз,

Қайда кешке өлім қолында ілмекпен жүреді,

Айтыңызшы, арманыңыздан қалай айырылып қалдыңыз

Алыста сенген нәрселер туралы ән айт.

Лаурен атты үйірге жіберіңіз -

Аспанда жас айы бар, егістікте өрендер бар.

Ал ол менің жаныма қарайды,

Бірінен соң бірін құйып, қайтадан үнсіз қалады.