Видение - Максим Леонидов

Был обычный серый питерский вечер,

Я пошёл бродить в дурном настроении,

Только вижу вдруг идёт мне навстречу

То ли девочка, а то ли видение.

И как будто мы знакомы с ней даже,

Помню чей-то был тогда день рождения.

И по-моему зовут её Даша,

То ли девочку, а то ли видение.

Она прошла как каравелла по зелёным волнам,

Прохладным ливнем после жаркого дня.

Я оглянулся посмотреть не оглянулась ли она,

Чтоб посмотреть не оглянулся ли я.

Она прошла как каравелла по волнам,

Прохладным ливнем после жаркого дня.

Я оглянулся посмотреть не оглянулась ли она,

Чтоб посмотреть не оглянулся ли я.

Помню что-то я ей пел про ресницы,

И на ушко ей шептал дребедень я.

Только вдруг она взлетела как птица,

То ли девочка, а то ли видение.

И смотрел я в небо звёздное долго,

И назавтра был больной целый день я.

Я искал её да только без толку,

То ли девочку, а то ли видение.

Она прошла как каравелла по зелёным волнам,

Прохладным ливнем после жаркого дня.

Я оглянулся посмотреть не оглянулась ли она,

Чтоб посмотреть не оглянулся ли я.

Она прошла как каравелла по волнам,

Прохладным ливнем после жаркого дня.

Я оглянулся посмотреть не оглянулась ли она,

Чтоб посмотреть не оглянулся ли я.

Я живу теперь и тихо и складно,

Но под вечер, обходя заведенья,

Я ищу в толпе глаза её жадно,

То ли девочки, а то ли видения.

Ты похожа на неё как сестрица,

Но конечно не она к сожаленью.

А я пойду домой и пусть мне приснится,

То ли девочка, а то ли видение.

Она прошла как каравелла по зелёным волнам,

Прохладным ливнем после жаркого дня.

Я оглянулся посмотреть не оглянулась ли она,

Чтоб посмотреть не оглянулся ли я.

Она прошла как каравелла по волнам,

Прохладным ливнем после жаркого дня.

Я оглянулся посмотреть не оглянулась ли она,

Чтоб посмотреть не оглянулся ли я.

Я оглянулся посмотреть, не оглянулась ли она,

Чтоб посмотреть, не оглянулся ли я.

Чтоб посмотреть, не оглянулся ли я.

Бұл кәдімгі сұр Петербург кеші еді,

Көңіл-күйім нашар кезіп кетті

Мен жай ғана кенет маған қарай келе жатқанын көрдім

Не қыз, не аян.

Біз оны тіпті білетін сияқтымыз,

Сол кезде біреудің туған күні есімде.

Менің ойымша, оның аты Даша,

Не қыз, не аян.

Ол жасыл толқындарда керуен сияқты өтті,

Ыстық күннен кейін салқын жаңбыр.

Мен артыма қарадым, ол артына қарады ма,

Артыма қарадым ба көру үшін.

Ол толқын үстіндегі керуен сияқты өтті,

Ыстық күннен кейін салқын жаңбыр.

Мен артыма қарадым, ол артына қарады ма,

Артыма қарадым ба көру үшін.

Мен оған кірпік туралы ән айтқаным есімде,

Ал мен оның құлағына қоқыс сыбырладым.

Кенет ол құстай ұшып кетті,

Не қыз, не аян.

Мен жұлдызды аспанға ұзақ қарадым,

Ал келесі күні мен күні бойы ауырдым.

Мен оны іздедім, бірақ нәтиже болмады

Не қыз, не аян.

Ол жасыл толқындарда керуен сияқты өтті,

Ыстық күннен кейін салқын жаңбыр.

Мен артыма қарадым, ол артына қарады ма,

Артыма қарадым ба көру үшін.

Ол толқын үстіндегі керуен сияқты өтті,

Ыстық күннен кейін салқын жаңбыр.

Мен артыма қарадым, ол артына қарады ма,

Артыма қарадым ба көру үшін.

Мен қазір тыныш және тегіс өмір сүремін,

Бірақ кешке мекемелерді айналып өтіп,

Көпшіліктен оның көзін іздеймін,

Не қыздар, не аяндар.

Сен оған қарындасыңдай ұқсайсың

Бірақ, өкінішке орай, жоқ.

Ал мен үйге барып, армандауға рұқсат етемін

Не қыз, не аян.

Ол жасыл толқындарда керуен сияқты өтті,

Ыстық күннен кейін салқын жаңбыр.

Мен артыма қарадым, ол артына қарады ма,

Артыма қарадым ба көру үшін.

Ол толқын үстіндегі керуен сияқты өтті,

Ыстық күннен кейін салқын жаңбыр.

Мен артыма қарадым, ол артына қарады ма,

Артыма қарадым ба көру үшін.

Мен артыма қарадым, ол артына қарады ма,

Артыма қарадым ба көру үшін.

Артыма қарадым ба көру үшін.