Довольно! - Максим Леонидов

Я, как муха в сетях паутины,

Бьюсь с жужжаньем в гостиных!

Довольно!

Ваши женщины, песни и вина,

Понимаете, безалкогольны!

И дошло до того, что, ей-богу,

На Таити из первой кофейни

Я уйду, захватив на дорогу

Папирос и два томика Гейне!

Там под первою пальмой, без риска

Получить менингит и простуду,

Буду пить натуральное виски

И маис там возделывать буду.

И хотя это (вы извините)

С точки зрения вашей нелепо,

Буду ночью лежать на Таити,

Глядя в синее звёздное небо.

А когда, кроме звёздной той выси,

И Эрот мне окажется нужен,

Заработав коё-что на маисе,

Накуплю там невольниц пять дюжин.

И, доволен судьбой чрезвычайно,

Буду жить там, пока с воплем странным

Пьяный негр, подвернувшись случайно,

Не зарежет меня под бананом.

Мен тордағы шыбын сияқтымын,

Қонақ бөлмелердегі шумен күресу!

Жеткілікті!

Әйелдеріңіз, әндеріңіз бен шараптарыңыз,

Білесіз бе, алкогольсіз!

Міне, Құдайға шүкір,

Таитидегі алғашқы кофеханадан

Мен жолға түсіп кетемін

Бір темекі және екі томдық Гейне!

Онда, бірінші пальма ағашының астында, тәуекелсіз

Менингит және суық тию

Мен табиғи виски ішемін

Ал мен онда жүгері өсіремін.

Бұл (кешіріңіз)

Сіздің көзқарасыңыз бойынша, бұл күлкілі

Мен түнде Таитиде жатамын,

Көк жұлдызды аспанға қарап.

Қашан, жұлдызды биіктіктен басқа,

Маған Эрос керек болады,

Жүгеріден бірдеңе тапқан,

Мен онда бес ондаған құл сатып аламын.

Және тағдырға өте риза,

Мен сонда біртүрлі жылаға дейін өмір сүремін

Абайсызда шаршаған мас қара адам

Мені бананның астына ұрмайды.