La mémoire dévêtue (en duo avec Julien Clerc) - Line Renaud, Julien Clerc

Ils m’en ont fait de toutes les couleurs, de toutes les douleurs

Ils me font rire quand je pleure, ils me font mourir quand ils meurent

Mes amis, mes amis et celui qui vient de natre, peut-tre?

Je sais bien qu' mon ge il ne va pas me rattraper la nage!

«Je sais, je sais» Tu peux m’chambrer, t’es pas l’premier!

Comme on a ri avec Thierry!

Mes amis, mes amis, les silencieux

Les haut-parleurs, les joueurs

Les tranquilles, les grands voyageurs immobiles

Ceux qui ont tout vu, ceux qui ont tout bu Et les beaux intellos qui sont tombs d’vlo

Mes amis, ceux que j’ai tant aims et ceux qui m’ont blesse

Infidles mais fidles revenant d’un coup d’aile, a n’existe pas?

Si, a existe!

Et l’ami inconnu, o est-il, que fait-il?

Dans l’oubli et tout nu, la mmoire dvtue, la mmoire dvtue

Et les marrants, et les mchants

Souvent les mmes, ceux qui font mal parce qu’ils ont mal

Et vous mes artistes, mes amis, mes amis qui vivez

Ceux qui vivent toujours sur le qui-vive

Toujours une angine qui reste, une frangine qui part

Et les gays, mes amis souvent si gais, souvent si tristes

Nous, les artistes, «j'ai trop d' travail, j’ai pas d' travail»

Les beaux, les belles, les moins beaux, les moins que rien

Les moins que personne, ils naviguent l’estime

En haut en bas de l’affiche, ils disent «J'm'en fiche, j’m’en fous»

Ils naviguent la fatigue, plus un centime, le pire

Sur un quai de gare, plus un regard

La gueule de l’emploi sans emploi, a n’existe pas?

Si a existe!

Et l’ami inconnu, o est-il, que fait-il?

Dans l’oubli et tout nu, la mmoire dvtue, la mmoire dvtue

Les copains, les copines, les petites sњurs

Les grands frres et les autres, quelquefois j’en ai marre.

Par exemple, de ceux qui en ont marre de moi

Mais je serais o?

Je serais qui?

Je serais comment sans vous?

Les perdus, les retrouvs, les fchs, les rconcilis

Mes amis de toutes les couleurs, de toutes les douleurs

Les grands cњurs et les moqueurs

Ceux qui m’ont blesse et ceux que j’ai tant aims

Infidles mais fidles revenant d’un coup d’aile

Avec Thierry, comme on a ri!

Ah bon, je te l’ai dj dit?

Tu peux m’chambrer, tu sais, t’es pas le premier, t’es pas l’dernier!

Et arrte de me dire «Quelle prsence tu as!»

Parfois, je le sais, quelle absence j’ai eue!

a n’existe pas?

Si, a existe!

Et l’ami inconnu, o est-il, que fait-il?

Dans l’oubli et tout nu, la mmoire dvtue, la mmoire dvtue.

Олар маған барлық түстерді, барлық ауырсынуды берді

Олар жылағанда күлдіреді, өлсе өледі

Менің достарым, достарым және жаңа туғандар, мүмкін?

Мен жасымды білемін, ол мені суға түсірмейді!

«Білемін, білемін» Сіз мені шатастыра аласыз, сіз бірінші емессіз!

Біз Тьерримен қалай күлдік!

Менің достарым, достарым, үнсіздер

Спикерлер, ойыншылар

Тыныш адамдар, қозғалыссыз ұлы саяхатшылар

Бәрін көргендер де, ішкендер де Велосипедтен құлаған сұлулар

Менің достарым, мен қатты жақсы көретіндер және мені ренжіткендер

Кәпірлер, бірақ қанаттарымен оралатындар, жоқ па?

Иә, бар!

Ал белгісіз дос, ол қайда, не істеп жүр?

Ұмытылып, жалаңаш, жад киімі жоқ, жадында киімі жоқ

Күлкілі де, жаманы да

Көбінесе бірдей, ренжіткендіктен зардап шеккендер

Ал сендер менің суретшілерім, менің достарым, менің өмір сүретін достарым

Әрқашан сергек өмір сүретіндер

Әрқашан тамағы ауырады, кететін әпке

Ал гейлер, менің достарым жиі гей, жиі қайғылы

Біз, суретшілер, «Жұмысым көп, жұмысым жоқ»

Әдемі, әдемі, аз әдемі, жоқтан кем

Ешкімнен кем, олар құрметті басқарады

Постерде жоғары және төмен олар «маған бәрібір, маған бәрібір» дейді

Олар шаршайды, соғұрлым көп тиын болса, соғұрлым нашар

Станция платформасында енді қарау жоқ

Жұмыссыз жұмыстың беті, ол жоқ па?

Егер бар болса!

Ал белгісіз дос, ол қайда, не істеп жүр?

Ұмытылып, жалаңаш, жад киімі жоқ, жадында киімі жоқ

Жігіттер, құрбылар, әпкелер

Үлкен ағалар мен басқалар, кейде мен одан ауырып қаламын.

Мысалы, маған тойғандардың

Бірақ мен қайда болар едім?

Мен кім болар едім?

Сенсіз мен қалай болар едім?

Адасқандар, табылғандар, ашуланғандар, татуласқандар

Менің достарым барлық түсті, барлық ауру

Үлкен жүректер мен мазақ етушілер

Мені ренжіткендер және мен қатты жақсы көргендер

Опасыз, бірақ қанатын қағып, адал оралды

Тьерримен біз қалай күлдік!

О, мен саған айттым ба?

Сіз мені бөлмей аласыз, білесіз бе, сіз бірінші емессіз, сіз соңғы емессіз!

Маған «Сіздің қатысуыңыз қандай!» деп айтуды доғарыңыз.

Кейде, мен білемін, менде қандай жоқтық болды!

жоқ па?

Иә, бар!

Ал белгісіз дос, ол қайда, не істеп жүр?

Ұмыту мен жалаңашта естелік шешінді, естелік шешінді.