Kom - Lars Winnerbäck

Du går nedtryckt i två alldeles för grova skor, det börjar visst bli höst

Men den är aldrig riktigt lika grym och svartvit som man tror

Jag vet att du sa fel, och hela stan vet om det känns det som

Du gick för långt, du är alltid deras fnask.

Jag säger Kom

Allt är förlåtet, dom snackar bara strunt

Dom har väl redan glömt hur kul det kan va att tumla runt

Din byst är full med rock’n’roll och håret lyser blont

Det vore orättvist om någon skulle döma dig för sånt

Vi går ut och strör små smulor till fåglarna på marken

Vissa dagar är man ett med alla mänskorna i parken

Du min ängel, här i livet får man sota för all skit som man har tyckt

Det gör dig matt och arg och nertryckt

I två alldeles för grova skor, din mun ångar av rök

Vi går hem, du kan väl ruttna på en stol i mitt kök

Jag säger Kom

Kom, så ruttnar vi ihop

På alla veta-bättre-typer som ska säga hur man gör

För har man nån gång grävt en grop

Åt alla veta-bättre-typer

Får man jävlar ligga i och skämmas tills man dör

Det finns ett ord för vad jag lider av, men jag har glömt det nu

Det där att komma på för sent vad man borde sagt, och Du

Vet hur det känns, det vet väl jag, jag har känt dig, jag är van

Jag borde sagt igår, vad jag kom på härom dan

Men nu är allt för sent, nu är det gjort, nu är du dömd

Du blir ett fnask och du är alltid deras fnask, och han är glömd

Men låt dom älta, dividera om vikten i det där

Här får man aldrig göra fel, här får man aldrig göra om

Jag säger Kom

Kom så ruttnar vi ihop

På alla veta-bättre-typer som ska säga hur man gör

För har man nån gång grävt en grop

Åt alla veta-bättre-typer

Får man jävlar ligga i och skämmas tills man dör

Ja, du går nedtryckt i två alldeles för grova skor, det börjar visst bli höst

Och den är lika spottad på som begagnade bröst

Nu faller löv, det blåser på, det börjar om

Jag säger Kom, här är världen, här är livet vi ska leva i

Vi, och alla duvorna på marken, alla fåglarna i skogen

Alla mänskorna i parken, alla herrarna på krogen

Här finns ingen som kan döma, här finns ingen mera lärd

Om ditt liv, om din stad, om ditt land, om din värld

Du kommer alltid tillbaks, med veta-bättre-direktiv

Till en värld, till ett land, till en stad, till ett liv

Några smulor till duvorna, min vän

Sen går vi hem

Ja, sen går vi hem

Sen går vi hem

Ja, sen går vi hem

Сіз тым дөрекі екі аяқ киіммен депрессияға түсесіз, күз басталады

Бірақ бұл ешқашан сіз ойлағандай қатыгез және ақ-қара емес

Мен сенің қате айтқаныңды білемін, оның ұнайтынын бүкіл қала біледі

Сіз тым шектен шығып кеттіңіз, сіз әрқашан олардың азғыншысысыз.

Кел деймін

Бәрі кешіріледі, бос сөз сөйлейді

Олар айналып өтудің қаншалықты қызық екенін ұмытып кеткен болуы керек

Сіздің кеудеңіз рок-н-роллға толы, ал шашыңыз ақшыл

Бұл үшін біреудің сізді соттауы әділетсіздік болар еді

Біз сыртқа шығып, жердегі құстарға кішкене үгінділерді себеміз

Кейбір күндері сіз саябақтағы барлық адамдармен бірге боласыз

Сен менің періштем, бұл өмірде сен ойлаған барлық боқтық үшін күйесің

Бұл сізді түтіккен, ашулы және депрессияға ұшыратады

Тым дөрекі екі аяқ киімде аузың түтіннен буланады

Біз үйге бара жатырмыз, менің ас үйімде орындыққа шіріп кетуіңіз мүмкін

Кел деймін

Жүр, бірге шіріп кетеміз

Қалай істеу керектігін айту керек барлық жақсы білетін түрлері бойынша

Өйткені бұрын-соңды шұңқыр қазылған

Барлық жақсы білетіндерге

Өле-өлгенше жатып ұят болғайсың

Менің қиналғаным туралы сөз бар, бірақ оны қазір ұмытып кеттім

Бұл не айту керек екенін тым кеш ойлап табады, ал Сіз

Оның сезімін біл, білемін, мен сені білдім, мен оған үйрендім

Мен кеше айтуым керек еді, бұл күні не ойлап таптым

Бірақ қазір тым кеш, енді болды, енді сіз құрдымға кеттіңіз

Сен қалжыңсың, ал сен әрқашан олардың алаяқтарысың, ал ол ұмытылған

Бірақ олар тұрсын, салмағын бөліңіз

Мұнда сіз ешқашан қателеспеуіңіз керек, бұл жерде ешқашан қайталанбауыңыз керек

Кел деймін

Жүр, бірге шіріп кетеміз

Қалай істеу керектігін айту керек барлық жақсы білетін түрлері бойынша

Өйткені бұрын-соңды шұңқыр қазылған

Барлық жақсы білетіндерге

Өле-өлгенше жатып ұят болғайсың

Иә, сіз тым дөрекі екі аяқ киіммен депрессияға түсесіз, күз басталады

Және ол қолданылған кеуделер сияқты түкіреді

Енді жапырақтар түседі, үрлейді, қайтадан басталады

Кел, міне, дүние, міне, біз өмір сүретін өмір деймін

Біз және жердегі барлық көгершіндер, ормандағы барлық құстар

Саябақтағы барлық адамдар, тавернадағы барлық мырзалар

Бұл жерде үкім шығаратын ешкім жоқ, мұнда ғұлама жоқ

Сіздің өміріңіз туралы, сіздің қалаңыз туралы, сіздің еліңіз туралы, сіздің әлеміңіз туралы

Сіз әрқашан жақсырақ білу туралы нұсқаулармен ораласыз

Дүниеге, елге, қалаға, өмірге

Көгершіндер үшін біраз үгінділер, досым

Сосын үйге барамыз

Иә, сосын үйге барамыз

Сосын үйге барамыз

Иә, сосын үйге барамыз