Die Taube - Lacrimosa

Deinen Vater hast Du nie gekannt

Deine Mutter war wie eine Taube

Sie flog von Ast zu Ast — gleich Noahs Späherin

In Mitten der Fluten menschlichen Treibens

Immer auf der Suche nach sicherem Land

Halt mich — halt mich — halt mich ach so fest!

So wurden Fremde zu Feinden

Wie sie sich streckten nach der Taube

Und die Taube liess sich fangen

Halt mich — halt mich — halt mich ach so fest!

Mit dem Koffer in der Türe

Eine neue Stadt im Sonnenuntergang

Ein neues Bett — ein neues Motel

Halt mich — halt mich — halt mich ach so fest!

Von Deinem Vater sprach sie nie

Nur in dieser einen Nacht

Als mit wundgeküssten Lippen

Und mit Schrecken im Gesicht

Sie durch die Tür fiel und hauchte:

Halt mich fest

Jene Stadt war fremder —

Jene Nacht war lauter als zuvor

Sie war alleine

In Tränen aufgelöst

Verbarg sie ihr Gesicht vor mir

Der Fremde klopfte

Und herein kam der Feind

Ich sah die ausgestreckte Hand

Und die Taube krank vor Angst

Und ich schlug und ich schlug

Und ich schlug mit aller Kraft

Und ich schlug ins Gehirn

Die Jahre sind dahin

Seit jener Nacht habe ich meine Mutter nicht gesehen

Ein eignes Dach — ein eignes Bett

Und ich liebe meine Frau und ich küsse meinen Sohn

Bei aller Liebe die mich heute umgibt

Vergesse ich nie jenes Blut das ich vergoss

Und jenen Mann Der im Sterben zu mir sprach:

Ich bin zurück mein Sohn

Halt mich — halt mich!

Сіз әкеңізді ешқашан танымайтынсыз

Анаң көгершін сияқты еді

Ол Нұхтың барлаушысы сияқты бұтақтан бұтаққа ұшты

Адам әрекетінің тасқыны ортасында

Әрқашан қауіпсіз жерді іздеңіз

Мені ұста - мені ұста - мені қатты ұста!

Бейтаныс адамдар осылай жау болды

Олар көгершінге қалай жетті

Ал көгершін ұсталды

Мені ұста - мені ұста - мені қатты ұста!

Есіктегі чемоданмен

Күн батқандағы жаңа қала

Жаңа төсек - жаңа мотель

Мені ұста - мені ұста - мені қатты ұста!

Ол сенің әкең туралы ешқашан айтпаған

Дәл осы бір түн

Сүйген еріндерге қарағанда

Және сіздің бетіңізде қорқынышпен

Ол есіктен құлап, дем алды:

Мені қатты ұстаңыз

Бұл қала бөтен болды -

Бұл түн бұрынғыдан да қатты болды

ол жалғыз болды

Көз жасында еріген

Ол менен бетін жасырды

Бейтаныс жігіт қағады

Ал жау келді

Мен созылған қолды көрдім

Ал көгершін қорқыныштан ауырып қалды

Мен соқтым және соқтым

Ал мен бар күшіммен соққы бердім

Ал мен миға ұрдым

Жылдар өтті

Сол түннен бері анамды көрмедім

Өз төбең - өз төсегің

Ал мен әйелімді жақсы көремін, ұлымды сүйемін

Бүгін мені қоршап тұрған барлық махаббатпен

Мен төккен қанымды ешқашан ұмытпаймын

Ал өліп бара жатқанда маған айтқан адам:

мен ұлыма оралдым

Мені ұста - мені ұста!