Не тревожь ты себя... - Клавдия Шульженко

Не тревожь ты себя, не тревожь,

Обо мне ничего не загадывай

И, когда по деревне идешь,

На окошко мое не поглядывай!

Понапрасну ко мне не пиши,

Фотографий своих не раздаривай,

Голубые глаза хороши,

Только мне полюбилися карие.

Полюбились любовью такой,

Что вовек никогда не кончается.

Вот вернется он скоро домой

И под вечер со мной повстречается.

Я прижму его к сердцу, прижму

Молодыми руками горячими,

И скажу я в тот вечер ему,

Что самою судьбой предназначено.

А тебя об одном попрошу —

Понапрасну меня не испытывай,

Я на свадьбу тебя приглашу,

А на большее ты не рассчитывай!

Өзіңізді уайымдамаңыз, уайымдамаңыз

Мен туралы ештеңе ойлама

Ауылды аралап жүргенде,

Менің тереземе қарама!

Маған бекер жазба

Суреттеріңді берме,

Көк көздер жақсы

Мен тек қоңыр түсті жақсы көремін.

Осындай махаббатпен сүйген

Бұл ешқашан мәңгілікке аяқталмайды.

Мұнда ол жақында үйіне оралады

Ал кешке ол менімен кездеседі.

Жүрегіме басамын, басамын

Жастықтың ыстық алақаны

Мен оған сол күні кешке айтамын,

Тағдырдың жазғаны.

Мен сенен бір нәрсе сұрайын -

Мені босқа сынама,

Мен сені тойға шақырамын

Және одан да көп нәрсеге сенбеңіз!