Bäng Bäng - Klaus Hoffmann

Mit sechzehn haben sie mir beigebracht

Wie man abtaucht, wie man jagt

So zwischen den Blicken, wie man richtig parkt

Noch heute mach ich’s so, bin perfekt, hab 'nen Stein im Gesicht

Mich bekommt keiner, ich find mich selber nicht

Rote Ampeln, U-Bahn-Schächte, Rattenrennen, Nacht und Tag

Bin Jäger und Gejagter, weiß nicht, warum ich das noch mag

Morgens, da geht’s noch, die Stadt ist grad erwacht

Da sind die Leute noch ruhig, bisschen verhangen von der Nacht

Man gibt sich freundlich, hält den Kopf leicht gesenkt

Noch keine Gefahr, guckst du richtig, wenn du lenkst

Doch schon mittags fackeln sie mit bösen Worten rum

Bleib ruhig, Kumpel, kein Problem, der Sandmann geht um

Bäng bäng

Berlin Mitte, Mittwoch oder Donnerstag, weiß nicht genau

Spielt auch keine Rolle, es zählt nicht, der Himmel ist blau

Karstadt ist pleite wie mein Herz, bleib nicht stehen

Schneller, höher, weiter, kann kein Ende sehen

Die Kinder tragen Knarren wie Lakritze mit sich rum

Nur ruhig Kumpel, dann gibt’s kein Problem, der Sandmann geht um

Bäng bäng

Und vom Himmel fallen die Engel scharenweise in die Nacht

Sie wollen uns was sagen, hat ihnen irgendwer ein Licht gemacht

Mein Herz ist ein Tresor, den gebe ich nicht freiwillig her

Schauen, ich würde gerne mal schauen

Ich weiß den Code aber nicht mehr

Musik und Text: Klaus Hoffmann

Олар мені он алты жасымда оқытты

Қалай суға түсу керек, қалай аң аулау керек

Сонымен, көзқарастар арасында, қалай дұрыс қою керек

Мен бүгінде солай істеймін, мінсізмін, бетімде тас бар

Мені ешкім алмайды, мен өзімді таба алмаймын

Қызыл шамдар, метро туннельдері, егеуқұйрықтар жарысы, түн мен күн

Мен аңшымын және аңшымын, неге бұл маған әлі де ұнайтынын білмеймін

Таңертең бәрі жақсы, қала енді ғана оянды

Ол жерде адамдар әлі тыныш, түнде аздап бұлыңғыр

Сіз мейірімдісіз, басыңызды сәл төмен түсіріңіз

Әзірге қауіп жоқ, рульді басқарған кезде дұрыс қараңыз

Бірақ түске таман олар жаман сөздермен айналысады

Сабыр сақта, жолдасым, проблема жоқ, құмды адам келе жатыр

жарылыс

Берлин Митте, сәрсенбі немесе бейсенбі, нақты білмеймін

Ол да маңызды емес, санамайды, аспан көк

Карштадт менің жүрегім сияқты жарылған, тоқтама

Жылдамырақ, жоғарырақ, ары қарай, соңын көре алмайды

Балалар мия сияқты мылтық алып жүреді

Сабыр ет, досым, онда проблема жоқ, Құм адам айналады

жарылыс

Ал көктен періштелер топ-тобымен түнге түседі

Сіз бізге бірдеңе айтқыңыз келеді, сізді біреу нұрландырды

Жүрегім сейф, өз еркіммен бас тартпаймын

Қараңызшы, мен бір қарап алғым келеді

Бірақ мен енді кодты білмеймін

Әні мен сөзі: Клаус Хоффман