Казак - Калинов Мост

Когда простреленный навылет казак оставлял скакуна

В пылу на камень налетела коса разгул унять.

Когда мирянам не хватало слюны проглотить соль молитв

Твой русый волос в хохот ерни Луны стал темней смолы.

В тот год цыганы не гасили костры торопились на юг.

Ножи весною оказались остры проклюнул нюх.

Не удержала в черном теле узда сумасбродную голь.

В тот год без волокит младенца уста запечатал кольт.

Пропетый висельник скользил каланчой по широкой реке.

Округи щерились ордой-саранчой по грудь в грехе.

Земля бессильной самкой слез запаслась, заскулила от ран.

Певец упрятал вычет в омуты глаз, прошагал в Иран.

Ша, дотошный юноша

В пир историй, кто чего стоит, —

Спрашивай у могил.

Нестор резвый, озаглавь срез вый, —

Зрячему помоги.

Где мордует осень,

Бились грудью оземь.

В кровь разбили лица

Думой примириться.

Тешились Колочей

Вытек глаз Керочей.

Где снега раздеты,

В голос воют дети.

Лапти износили

В поисках России.

Душу в клочья рвали,

Выродились в тварей.

Край, где правит ноготь,

Светлым одиноко

Не расправить плечи,

Нерв трубою лечат.

Я и сам помечен

Одичалым смерчем.

В сочных травах, Ольга,

Кто нам крикнул: Горько!

Перес Де Куэльяр…

Перес Де Куэльяр…

Не смог обрезать уши в пепельный звон горемыка-юнец.

Тягучим дегтем поженил голос свой, сгрыз губ пунец.

Где чрево матери вспорол таган свай, копоть смыла слеза.

Там степью утренней хозяина звал сирота-рысак.

День промозглый выспался,

Как тонул в любви босяк

Краем стола лоб рассечен.

Не согреешь голого,

Пальцы стынут оловом

Снял с бедолаг пробу сечень.

Казак атын оң жақ сол жаққа атқылағанда

Ыстықта сауық-сайранды тыныштандыру үшін тастың үстінен орақ ұшып өтті.

Намаздың тұзын жұтуға сілекейі жетпей қалғанда

Айдың кедір-бұдыр күлкісінде ақшыл шаштарың қоңырдан да күңгірттеніп кетті.

Сол жылы сығандар отты сөндірмей, оңтүстікке қарай асығады.

Көктемде пышақтар өткір иіс болды.

Қара денеде артық мұқтаждықтың тізгінін ұстамады.

Сол жылы баласын сүйретпей-ақ ауызды тай жабады.

Әнші асқақ мұнарадай кең өзен бойымен сырғанап кетті.

Аудандар күнәға батқан көкірек шегірткенің ордасындай ырылдады.

Жер жарадан қыңсыған, дәрменсіз көз жасына толы.

Әнші шегерімдерін көзінің қарашығындай жасырып, Иранға жаяу барды.

Ша, ұқыпты жас

Ертегілер мерекесінде кімнің құны бар, -

Қабірлерден сұра.

Нестор ұшқыр, кесіндіні атаңыз, -

Көрмейтіндерге көмектесіңіз.

Күз қай жерде

Олар кеуделерін жерге ұрады.

Қанға боялған жүздер

Татуласуды ойла.

Колочаның көңілінен шықты

Керочейдің көзі ағып кетті.

Қар арылған жерде

Балалар жылап жатыр.

Басты аяқ киім тозған

Ресейді іздеуде.

Жан-жағынан,

Жаратылыстарға айналған.

Тырнақ басқаратын жиек

Жеңіл жалғыздық

Иықтарыңызды түзетпеңіз

Жүйке түтікпен өңделеді.

Мен өзім белгіледім

Жабайы торнадо.

Шырынды шөптерде Ольга,

Бізге кім айқайлады: Ащы!

Перес де Куэльяр...

Перес де Куэльяр...

Байғұс жастың күлкі сыңғырына құлағымды қия алмадым.

Тұтқыр шайырмен дауысын үйленді, Қып-қызыл ернін тістеп алды.

Ана құрсағын қадалы таған жарып жіберген жердегі жас күйені шайып кеткен.

Сол жерде жетім жүйрік таңғы даланың иесін шақырды.

Қараңғы күн ұйықтады,

Қалай қаңғыбас махаббатқа батып кетті

Үстелдің шеті маңдайын кесіп тастады.

Сіз жалаңаштанбайсыз

Саусақтар қаңылтырмен қатып қалады

Ол кедейлерден үлгі алды.