Толокно - Калинов Мост

Из порожнего не пьют, не едят

Плесневеет тиной дно

Ищет выводок гадких утят

Золотое толокно,

А вокруг притворно воет меч

Мох болотный да лишай

Путь целебный прописала смерть:

Поскорей решай

И наградой неба щедрого сказ:

Лечь на сильное крыло

Где-то прошлое в пыльных костях

Ядовито режет хлор

Солнце юное детей зовет

Перья правдой заблестят

И дарует тайну древний свод

Чистотой листа

Тем, кто пестует сердечный костер

Холод поиска путей

Всем покров непременно простерт

Стаей белых лебедей

Пусть опять в соленый плен слезы

Дней разодрано сукно

Ищут чада не жалея сил

Олар бос ішпейді, жемейді

Көгерген балшық түбі

Ұсқынсыз үйректердің төлін іздеп жүр

алтын сұлы жармасы,

Ал қылыштың айналасында айқайлайды

Батпақты мүк және қыналар

Емдеу жолы өлімді белгіледі:

Тез шешіңіз

Ал аспанның сыйы – жомарт әңгіме:

Күшті қанатқа жату

Бір жерде шаң басқан сүйектерде өткен

Улы хлорды кеседі

Жас күн балаларды шақырады

Қауырсындар шынымен жарқырайды

Ал көне қойма құпияны береді

Парақ тазалығы

Жүрек отын баққандарға

Жолдарды табудың салқыны

Орамал барлығына созылғаны сөзсіз

Ақ аққулар тобы

Көз жасының тұзды тұтқынына қайта берсін

Күндер жыртылған шүберек

Олар бар күш-жігерін аямай балаларды іздейді