Дома не был - Калинов Мост

Я три года дома не был,

С батей в баню не ходил,

Видел я чужое небо,

Износил мундир до дыр.

Надо мной темнели тучи,

Гром гремел, сгущалась мгла,

Я терпеть судьбой обучен,

Вера, братцы, помогла.

Если что, медвежьей хваткой

Лиходею пасть порву,

Буду рад, до правды падкий,

Послужить в сердцах добру.

Пересохнут пусть колодцы,

Разбредутся в пыль стога,

Может небо расколоться,

Жизнь за Родину отдам.

Нас не много и не мало,

Всех у Господа не счесть,

Кто в пути в грехах замаран,

А кто сберег в годину честь.

Перелески, буераки,

Ветер, снег, пурга, метель,

Как почуем запах драки,

Люк срывается с петель.

И вот так молвой потешной

Без пособий, без наград,

По земле гуляет грешной

Партизанский наш отряд.

Үш жылдан бері үйге келмедім

Мен әкеммен моншаға бармадым,

Мен басқа аспанды көрдім

Ол униформасын жыртып тастады.

Үстіме бұлттар қарайды

Күн күркіреп, қараңғылық қалыңдады,

Мен төзе білуге ​​машықтандым

Сенім, ағайын, көмектесті.

Егер бірдеңе болса, құшақтаңыз

Лиходейдің аузын жыртамын,

Мен қуанамын, шындыққа сараң,

Жақсылардың жүрегінде қызмет етіңіз.

Ұңғымаларды құрғатыңыз

Шөп үйінділер шаңға шашылады,

Аспан жарылсын

Елім үшін жан беремін.

Біз көп емеспіз, аз да емеспіз

Раббымыз барлығын санамайды,

Жолда күнәға батқан,

Ал намысты жылда кім сақтап қалды.

Саңырауқұлақтар, сайлар,

Жел, қар, боран, боран,

Ұрыстың иісін қалай сеземіз

Люк топсаларды сындырады.

Сондықтан қауесет күлкілі

Ешқандай жеңілдіктер, сыйақылар жоқ

Күнәһар жер бетінде жүреді

Біздің партизан отряды.