Улетай - Калинов Мост

Улетай первым проблеском солнца.

Улетай в гордый вызов орла.

Брось в огонь шелест в грубых ладонях.

Не догнать окриком тебя.

Без одежд, прямо к горным вершинам.

Без надежд возвращаться назад.

Пусть гроза прогремит твое имя!

И слеза вспомнит детская.

Без оков, рвешься облако пенить.

Далеко крики гнева слыхать.

Унесло вихрем в дальние звезды.

И молва перьями легла.

Забыть виска узор нет задора и силы.

Среди трясин и зол пенятся следы.

Кто завязал узлом горсть волос и жилы.

Проклял дым синий горький дым.

Дым, дым.

Ага.

Дым, дым…

День и ночь крылья белые вижу.

День и ночь вспоминаю тебя.

Жду вестей с предрассветного неба,

Где мелькнет певчая звезда.

Улетай первым проблеском солнца

В гордый вызов орла.

Брось в огонь шелест в грубых ладонях,

Не вернуть окриком тебя;

Не достать выстрелом тебя;

Не объять росчерком пера.

Күннің алғашқы көзімен ұшып кетіңіз.

Қыранның мақтаныш үніне ұш.

Дөрекі алақандағы сыбдырды отқа тастаңыз.

Айқайлап озып кетпе.

Киімсіз, тура тау шыңдарына.

Қайтудан үміт жоқ.

Атыңды дауыл соғып тұрсын!

Ал баланың көз жасы есіне түседі.

Бұғаусыз бұлтты көбіктеуге құмарсың.

Ашудың айқайын есту үшін алыс.

Оны құйын алыстағы жұлдыздарға ұшырды.

Ал қауесет қауырсындай түсті.

Ғибадатхана үлгісін ұмытыңыз, ынта мен күш жоқ.

Батпақтар мен зұлымдықтардың арасында ізі көбіктеніп жатыр.

Бір уыс шаш, сіңір байлаған кім.

Қарғыс атқан түтін көк ащы түтін.

Түтін, түтін.

Иә.

Түтін, түтін...

Күндіз-түні ақ қанат көремін.

Күндіз-түні сені еске аламын.

Таң алдындағы аспаннан хабар күтемін,

Әнші жұлдыз қайда жарқырайды.

Күннің алғашқы көзімен ұшып кетіңіз

Қыранның мақтаныш үніне.

Дөрекі алақандағы сыбдырды отқа тастаңыз,

Айқайлап қайтармау;

Сізге оқ тигізбеңіз;

Қалам сипап құшақтамаңыз.