Le Juge Et La Blonde - Julien Clerc

Le juge est parti fumer sa blonde hors du palais

Sur les marches, il se dit qu’il est bien laid

Ce coupable d’avoir éclaboussé d’essence

Celle qui lui enflammait les sens

Et jeté l'étincelle

N’allez pas frôler l’indécence

Épargnez-moi l’incandescence

Les souvenirs carbonisés

Les abandons passés

La la la la la la la…

«Décidément, les horreurs du monde ne me quittent pas !»

Se dit-il en marchant à petits pas

Et, ce faisant, voluptueusement, il hume

Cette blonde qui se consume

Et l’emmène avec elle

Dans des lèvres incandescentes

Dans des volutes indécentes

Des souvenirs carbonisés

Des abandons passés

La la la la la la la…

Les petits plaisirs, les grands bonheurs finissent en cendres

D’un mégot, que pourrait-on bien attendre?

Comme il ne faudrait pas que le palais s’embrase

Le juge, du bout du pied, l'écrase

Et retourne juger

Des lèvres incandescentes

Des volutes indécentes

Des souvenirs carbonisés

Des abandons passés

La la la la la la la…

Судья құрбы қызын сарайдың сыртында темекі шегуге кетіп қалды

Қадамда ол өзін соншалықты ұсқынсыз деп санайды

Бұл бензин шашу үшін кінәлі

Сезімін жандырған адам

Және ұшқынды лақтырды

Әдепсіздікке жақындамаңыз

Мені қыздыруды сақта

Күйіп кеткен естеліктер

Бұрынғы бас тартулар

Ла ла ла ла ла ла ла…

«Дүниенің сұмдығы мені тастамайды!

— деді ол өзіне-өзі шағын қадамдар жасап

Ал осылайша ерікті түрде иіскейді

Өзін-өзі өртеп жіберген мына аққұба

Және онымен бірге алыңыз

Қыздыру еріндерінде

Әдепсіз бұйраларда

Қайнаған естеліктер

Бұрынғы бас тартулар

Ла ла ла ла ла ла ла…

Кішкентай ләззат, үлкен қуаныш күлмен аяқталады

Темекі тұқылынан не күтуге болады?

Өйткені сарайды өртеу керек емес

Төреші оны саусағымен басып тастайды

Ал төрешіге оралыңыз

жарқыраған еріндер

Әдепсіз бұйралар

Қайнаған естеліктер

Бұрынғы бас тартулар

Ла ла ла ла ла ла ла…