La mère évanouie - Julien Clerc

Sur un mouchoir en lin elle brode le prénom

De l’enfant qui matin a quitté la maison

Si le temps a passé et les chagrins aussi

Il a fallu panser dans la maison le vide

Si vous lui demandez elle vous dira «je vais

Comme vont les saisons»

Elle vous dira «je sais

Comme le temps est long»

Elle pensera «je suis

Une mère évanouie

Évanouie

Et ses doigts abîmés quand ils ne brodent pas

Caressent le cliché de l’enfant dans ses bras

On dit que les photos portent les souvenirs

Elle ne le dit pas trop mais elle porte bien pire

Si vous lui demandez elle vous dira «je vais

Comme vont les saisons»

Elle vous dira «je sais

Comme le temps est long»

Elle pensera «je suis

Une mère évanouie

Évanouie

Si vous lui demandez elle vous dira «je vais

Comme vont les saisons»

Elle vous dira «je sais

Comme le temps est long»

Elle pensera «je suis

Une mère évanouie

Évanouie

Sur un mouchoir en lin elle brode le prénom

De l’enfant qui matin a quitté la maison

Зығыр орамалға атын кестелейді

Таңертең үйден шыққан бала туралы

Уақыт өтсе де, қайғы да

Үйдегі бос жерлерді емдеу керек болды

Егер сіз одан сұрасаңыз, ол: «Мен аламын

Жыл мезгілдеріне қарай

Ол: «Мен білемін

Уақыт қанша"

Ол «мен

Есінен танып жатқан ана

есінен танып қалды

Ал оның зақымдалған саусақтары кестеленбеген кезде

Баланың қолындағы суретін сипап көріңіз

Фотосуреттер есте сақтайды дейді

Ол мұны көп айтпайды, бірақ ол әлдеқайда нашар киеді

Егер сіз одан сұрасаңыз, ол: «Мен аламын

Жыл мезгілдеріне қарай

Ол: «Мен білемін

Уақыт қанша"

Ол «мен

Есінен танып жатқан ана

есінен танып қалды

Егер сіз одан сұрасаңыз, ол: «Мен аламын

Жыл мезгілдеріне қарай

Ол: «Мен білемін

Уақыт қанша"

Ол «мен

Есінен танып жатқан ана

есінен танып қалды

Зығыр орамалға атын кестелейді

Таңертең үйден шыққан бала туралы