C'est La Terre - Julien Clerc

C’est plein déjà de fruits trop murs

Qui éclatent leurs armures

De tant de trains abandonnes

Enfermes dans leur passe

De vieux veilleurs de nuits très ivres

Qui s’endorment sur leurs livres

Et deux pécheurs couverts de rides

Dont le cœur est très humide

C’est la terre

C’est la terre

Pauvre terre

C’est ma terr

La nuit c’est plein de musicins

Qui jouent sur des violons fous

Les ombres bizarres et les bruits

Frôlent les flammes des bougies

On voudrait penser à demain

Et aux fleurs dans le jardin

Un bateau siffle dans le port

On sourit puis l’on s’endort

C’est la terre

C’est la terre

Pauvre terre

C’est ma terre

Et puis c’est plein des le matin

De drôles de soleils très froids

Que salue un homme courbé

Humblement dessus les prés

Je l’aperçois dans les sapins

Cet étrange musicien

Je le reconnais malgré la pluie

C’est lui qui trouble mes nuits

C’est la terre

C’est la terre

Pauvre terre

C’est ma terre

C’est la terre

C’est la terre

Pauvre terre

C’est ma terre

Ол қазірдің өзінде піскен жемістерге толы

Кім сауыттарын жарып жіберді

Көптеген тастап кеткен пойыздардың ішінде

Олардың рұқсатында құлыптаулы

Өте мас ескі түнгі күзетшілер

Кітаптарымен ұйықтап жатқандар

Және екі күнәһар әжіммен жабылған

Кімнің жүрегі дымқыл

Бұл жер

Бұл жер

кедей жер

Бұл менің жерім

Түн музыканттарға толы

Кім ақылсыз скрипкада ойнайды

Біртүрлі көлеңкелер мен шулар

Шамдардың жалындарын жағыңыз

Ертеңгі күнді ойлағымыз келеді

Ал бақшадағы гүлдер

Портта қайық ысқырып тұр

Біз күлеміз, содан кейін ұйықтаймыз

Бұл жер

Бұл жер

кедей жер

Бұл менің жерім

Сосын таңертең толады

Күлкілі өте суық күндер

Еңкейген адам немен амандасады

Шалғындардың үстінде кішіпейіл

Мен оны шыршалардан көремін

Бұл біртүрлі музыкант

Мен оны жаңбырға қарамастан танимын

Менің түндерімді бұзатын да сол

Бұл жер

Бұл жер

кедей жер

Бұл менің жерім

Бұл жер

Бұл жер

кедей жер

Бұл менің жерім