Un cœur en ville - Julie Zenatti

Aux premières lueures de l’aube la ville est une promesse.

La foule s’empare du moindre espace comme d’une chance.

Dans les cafés, les jardins des rendez-vous paraissent, des solitudes glissent

sur le pavé en silence.

Et rester là, plantée là au carrefour de la vie éperdue et perdue entre le jour

et la nuit.

Je t’attends immobile mais tu ne viendras pas à l’endroit où je t’aime.

Je t’attends commme une île, les boulevards se remplissent et mes yeux fondent

même.

Dès le ciel orange dans tous les quartiers certains se pressent,

les amoureux naifs se gravent à jamais sur un banc puis la nuit veille sur la

ville, les lumières comme une messe, quelques vieux ralentissent le pas en

m’entendant.

Et rester là, plantée là au carrefour de la vie éperdue et perdue entre le jour

et la nuit.

Je t’attends immobile mais tu ne viendras pas à l’endroit où je t’aime.

Je t’attends comme une île, les boulevards se remplissent et mes yeux fondent

même.

Et moi je reste là, plantée au carrefour de ma vie éperdue et perdue entre le

jour et la nuit.

Je t’attends immobile mais tu ne viendras plus à l’endroit où je t’aime.

Je t’attends comme une île.

Non tu ne viendras plus à l’endroit où je t’aime.

Je t’attends immobile, les boulevards se remplissent, mes yeux fondent même

Таңның алғашқы жарығында қала уәде.

Көпшілік мүмкіндік ретінде ең кішкентай орынды алады.

Кафелерде кездесулер бақтары пайда болады, жалғыздық сырғанады

тротуарда үнсіз.

Және сол жерде қалып, өмірдің қиылысында отырғызылған және күннің арасында жоғалған

және түн.

Мен сені қимылсыз күтемін, бірақ мен сені сүйетін жерге келмейсің.

Мен сені күтемін аралдай, бульварлар толып, көзім жібеді

бірдей.

Қызғылт сары аспаннан барлық жерде бірнеше топ,

аңғал ғашықтар өздерін орындықта мәңгілікке ойып жазады, содан кейін түн күзетеді

қалашық, шамдар масса сияқты, бірнеше қарттар баяулайды

мені тыңдау.

Және сол жерде қалып, өмірдің қиылысында отырғызылған және күннің арасында жоғалған

және түн.

Мен сені қимылсыз күтемін, бірақ мен сені сүйетін жерге келмейсің.

Мен сені күтемін аралдай, бульварлар толып, көзім жібеді

бірдей.

Ал мен сол жерде қалып, менің күйзеліске ұшыраған және жоғалған өмірім арасындағы қиылысында отырғызылған

күн мен түн.

Мен сені қозғалыссыз күтемін, бірақ мен сені сүйетін жерге енді келмейсің.

Мен сені аралдай күтемін.

Жоқ, мен сені сүйетін жерге енді келмейсің.

Мен сені қимылсыз күтемін, бульварлар толып жатыр, тіпті көзім еріп кетті