Ich war nicht allein - Juliane Werding

Viel zu heiß, die Stadt lag still

Die Zeit formte Stunden aus Blei

Die Kirchentür nur angelehnt

Ich schlüpfte hindurch

Bunte Dämmerung umgab mich

Ich spürte sofort, ich war nicht allein

Es war zu spät, um wegzugehn

Er hatte mich längst gesehn

Die Sakristei war seine Burg

Und er begann, hohe Minne zu singen

Das Abendrot streute die Rosen dazu

Sein Haar roch nach Heu

Etwas Mandel dabei

Die Augen so tief wie zwei Seen

Er hüllte mich ein

In sein Lachen voll Wein

In Schwüre, die sofort verwehn

Das Hauptportal war längst versperrt

Die Heiligenbilder sahen zu

Die Kirchenbank war viel zu schmal

Und doch breit genug

Um den Nächsten zu lieben

Der Nachthimmel streute Juwelen dazu

Sein Haar roch nach Heu

Etwas Mandel dabei

Die Augen so tief wie zwei Seen

Er hüllte mich ein

In sein Lachen voll Wein

In Schwüre, die sofort verwehn

Sein Haar roch nach Heu

Etwas Mandel dabei

Die Augen so tief wie zwei Seen

Er hüllte mich ein

In sein Lachen voll Wein

In Schwüre, die sofort verwehn

Тым ыстық, қала тыныш жатыр

Уақыт қорғасын сағатын құрады

Шіркеу есігі ашық

Мен сырғып өттім

Түрлі-түсті іңір мені қоршап алды

Жалғыз емес екенімді бірден сезіндім

Кетуге тым кеш болды

Ол мені баяғыда көрді

Қасиетті жер оның сарайы болды

Және ол жоғары махаббатты жырлай бастады

Күннің батуы раушан гүлдерін шашады

Шашынан шөптің иісі аңқып тұрды

Кейбір бадам

Екі көлдей терең көздер

Ол мені қоршап алды

Оның шарапқа толы күлкісіне

Бірден жойылатын анттарда

Негізгі портал көптен бері құлыптаулы еді

Әулиелер қарап тұрды

Орын тым тар болды

Және де жеткілікті кең

Жақыныңды жақсы көру

Түнгі аспан оған асыл тастарды шашып жіберді

Шашынан шөптің иісі аңқып тұрды

Кейбір бадам

Екі көлдей терең көздер

Ол мені қоршап алды

Оның шарапқа толы күлкісіне

Бірден жойылатын анттарда

Шашынан шөптің иісі аңқып тұрды

Кейбір бадам

Екі көлдей терең көздер

Ол мені қоршап алды

Оның шарапқа толы күлкісіне

Бірден жойылатын анттарда