Déjà Vu - Juliane Werding

Fremd war das Dorf und verborgen die Straße zum Meer

Fremd war das Haus, doch ich fühle, ich war schon mal hier

Ein Mann sitzt auf den Stufen und sagt: «Du kommst zu früh»

Uhh — Déjà-vu

Er führt mich hinein, und er zündet die Nachtlichter an Ein Rauschen von früher umfängt mich und hält mich in Bann

Die Sonne ist verschwunden, so rot war sie noch nie

Uhh — Déjà-vu

Uhh — Déjà-vu

«Sag mir, fährt mein Schiff noch heut in das Land der Ewigkeit?

Wann, alter Mann, fängt meine letzte Reise an?

Heut oder nie?" — Déjà-vu

Ich seh meinen Wagen und mich und die Klippen so nah

Es reißt mich zurück, und ich spür noch die Todesgefahr

Mein Wagen in der Tiefe, sterben wollt ich nie

Uhh — Déjà-vu

Er sagt: «Dieses Schiff geht heut in das Land der Ewigkeit

Glaub’s oder nicht, doch da ist kein Platz für dich

Du kommst zu früh" — Déjà-vu

Ich lache und ich weine: «Alter Mann, merci!»

Uhh — Déjà-vu

Ich war zu früh — Déjà-vu

Ich bin zu früh — Déjà-vu

Ауыл біртүрлі болып, теңізге апаратын жол жасырылған

Үй біртүрлі болды, бірақ мен мұнда бұрын болған сияқтымын

Бір адам баспалдақта отырып: «Сен әлі ертесің» дейді.

Ухх — дежа вю

Ол мені ішке кіргізіп, түнгі шамдарды жағып жіберді Алдынан келе жатқан жүгіру мені қоршап, мені таң қалдырады

Күн жоғалып кетті, ол ешқашан қызарған емес

Ухх — дежа вю

Ухх — дежа вю

«Айтыңызшы, менің кемем бүгін мәңгілік елге жүзіп бара жатыр ма?

Қария, менің соңғы сапарым қашан басталады?

Бүгін немесе ешқашан? - Дежа ву

Мен көлігімді, мені және жартастарды өте жақын көремін

Бұл мені артқа тартады, мен әлі де өлім қаупін сезінемін

Тереңдегі арбам, Өлгім келмеді

Ухх — дежа вю

Ол: «Бұл кеме бүгін мәңгілік елге бара жатыр

Сенсеңіз де, сенбесеңіз де, сізге орын жоқ

Сен ертесің» — Дежа вю

Күлемін де, жылаймын да: «Қария, рақым!».

Ухх — дежа вю

Мен ерте болдым — дежа вю

Мен ертемін — дежа вю